Monografie
Wydawnictwa autorskie
|
[2012] Habrajska G., Wybrane zagadnienia wprowadzające do nauki o komunikowaniu
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź Recenzenci: prof. dr hab. Aleksy Awdiejew, prof. dr hab. Michael Fleischer
|
Ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Wybrane zagadnienia wprowadzające do nauki o komunikowaniu to podręcznik akademicki zawierający wszystkie niezbędne zagadnienia potrzebne do rozpoczęcia zgłębiania wiedzy z dziedziny komunikologii. Autorka - prof. dr hab. Grażyna Habrajska - w sposób przystępny opisuje, czym zajmuje się komunikologia, jakie są modele komunikowania, a także przedstawia rolę poszczególnych elementów procesu. Niewątpliwą zaletą podręcznika jest uzupełnienie teorii nie tylko o ciekawe przykłady, ale również o kolorowe, przejrzyste ilustracje, które sprawiają, że omawiane zagadnienia są lepiej przyswajalne. Pod koniec każdego rozdziału autorka zamieszcza pytania kontrolne oraz literaturę pomocniczą, co ułatwia czytelnikowi systematyzowanie zdobytej wiedzy. Książka spodoba się na pewno nie tylko znawcom tematu, ale także tym, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z nauką o komunikowaniu.
Z recenzji prof. dr. hab. Michaela Fleischera:
Prezentowana czytelnikowi nowa i kolejna książka Grażyny Habrajskiej jest bez wątpienia pozycją cenną i potrzebną w aktualnym stanie dyskusji nad projektem lingwistyki dostosowanej do aktualnego stanu wiedzy w dziedzinie nauki o komunikacji, wiedzy nie tylko dotyczącej samej lingwistyki i lingwistycznych podstaw zjawisk komunikacyjnych, lecz również – szerzej – jej miejsca wśród innych nauk, nauk pokrewnych zbliżonych do badań językowych, a także ogólnie – teorii systemów w jej odniesieniach do komunikacji społecznej, elementem której język jako system znaków służących komunikacji właśnie jest. Książka pokazująca szerokie pole możliwych zastosowań metod i perspektyw badawczych lingwistyki komunikacyjnej. […]
Ciekawe i nowatorskie dla całego tomu jest bazowanie Autorki na najnowszych teoriach z dziedziny lingwistyki i odejście od tradycyjnych, w większości sfalsyfikowanych koncepcji, na korzyść pokazania konkretnych zastosowań aktualnych teorii na materiale rzeczywiście przebiegających komunikacji. […] Uważam Autorkę za jedną z wiodących w Polsce lingwistek, suwerennie operującą zarówno na poziomie tradycyjnych koncepcji i ich recepcji lub modyfikacji, jak również uczestniczącą w formułowaniu naszego aktualnego stanu wiedzy i badań w dziedzinie komunikacji społecznej. I to zarówno z uwagi na jej działalność publikacyjną, jak i badawczą.
prof. dr hab. Michael Fleischer
SPIS TREŚCI
I. KOMUNIKOLOGIA JAKO NAUKA
II. CZYM JEST KOMUNIKOWANIE? MODELE KOMUNIKACJI
III. NADAWCA W KOMUNIKACJI
IV. SYMBOLE KOLEKTYWNE – JEDNOSTKI RZECZYWISTOŚCI KULTUROWEJ,
V. KOMUNIKAT. KOD. KANAŁ
1. Wykorzystanie kodu obrazowego w komunikacji,
2. Wykorzystanie kodu werbalnego w komunikacji,
3. Kanały komunikacji,
VI. SYTUACJA KOMUNIKACYJNA
1. Sytuacja komunikacyjna na poziomie ideacyjnym,
2. Sytuacja komunikacyjna w interakcji,
3. Sytuacja komunikacyjna na poziomie dyskursu,
VII. KOMPETENCJA KOMUNIKACYJNA
VIII. NORMA I NORMATYWIKA
IX. ODBIORCA W KOMUNIKACJI
>>> powrót do menu
|
[2012] Habrajska G., Komponowanie sensu w procesie odbioru komunikatów
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab. Jolanta Antas, prof. dr hab. Anna Krupska-Perek
|
Ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Komponowanie sensu w procesie odbioru komunikatów to wspólna praca dwóch czołowych przedstawicieli komunikatywizmu w Polsce – Grażyny Habrajskiej i Aleksego Awdiejewa. W swojej książce naukowcy skupili się głównie na kompozycji sensu ideacyjnego oraz kompozycji sensu interakcyjnego. Wyjaśnili, jaka jest różnica między kompozycyjnością sensu a strukturą poznawczą, pokazali sposoby analizy tekstu, a także opisali wyjściowe elementy sensu w gramatyce komunikacyjnej. Autorzy podjęli się wyzwania przedstawienia interpretacji zjawisk związanych z procesem komunikowania. Swoje przemyślenia ukazali z perspektywy odbiorcy, który poszukuje sensu wypowiedzi.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Krupskiej Perek:
Po zapoznaniu się z kolejną pracą naukową Aleksego Awdiejewa i Grażyny Habrajskiej nie jest łatwo, nawet ze względów strategicznych, odwlekać entuzjastycznego powitania jej na rynku wydawniczym. […] Znana dobrze i bardzo ceniona seria dzieł językoznawczych (a dla szczęśliwców – bezcenna kolekcja), tłumacząca ideę poznawczą, wyjaśniająca i prezentująca metodologię, demonstrująca analizę tekstu, a od dziś ucząca odbiorcę “komponowania sensu” na gruncie komunikatywizmu. […] Autorzy recenzowanej książki podejmują tu metodologicznie zmodyfikowaną, z nowego punktu widzenia (ale zawsze z podejściem holistycznym) interpretację zjawisk związanych z komunikowaniem - jednak z perspektywy odbiorcy, poszukującego sensu wypowiedzi i tekstów. […] Dokonywane tu rozległe i liczne działania o charakterze analitycznym budzą podziw systematycznością, dokładnością, precyzją, pozytywnym naukowym rygoryzmem w interpretacji standardów, rozkładzie predykatów, docieraniu do postaci izomorficznych. […] Niewątpliwie zauważa się wyrazisty, rozpoznawalny, prawie osobniczy styl tekstu – zdecydowanie naukowego w swojej kognicji – który, jeśli nawet nietypowy, doskonale się uzasadnia i stanowi niebanalną “wizytówkę” tego znakomitego duetu twórczego. […] Sądzę, że w przypadku konsekwentnie realizowanej serii dzieł językoznawczych Aleksego Awdiejewa i Grażyny Habrajskiej (czasem też osobno przez oboje Autorów) możemy z pewnością mówić o polskiej i autorskiej “szkole komunikatywizmu”, a także o unikatowej, oryginalnej twórczości naukowej.
prof. dr hab. Anna Krupska-Perek
Z recenzji prof. dr hab. Jolanty Antas:
Recenzowana książka jest niewątpliwie pozycją ważną i znaczącą dla współczesnej polskiej, a także światowej naukowej refleksji nad naturą języka w procesie jego używania tj. tworzenia znaczących komunikatów, czyli w procesie realizacji zasad jego systemu. Autorzy wręcz ujawniają te procesy, twierdząc słusznie skądinąd, że reguły sytemu tak naprawdę wyłaniają dopiero w obliczu zachodzenia realnych procesów komunikacyjnych. I cała książka jest tego rzetelnym i skrupulatnym dowodem. […] Niezwykle ważne i nowatorskie jest to, że autorzy modelują proces interpretacji w formie dynamicznego zjawiska, opartego o określone etapy rozpoznawcze takie jak: ostensja, standaryzacja formy przekazu i odtworzenie bazy interpretacyjnej. […] Książka zatem całkowicie wpisuję się najpoważniejszą światową nurt językoznawczych dociekań nad semantyką tworzenia i interpretacji znaczeń twórczo te dokonania uzupełniając. Mając na względzie nieprzeciętny charakter tej książki – nowatorski i interdyscyplinarny – jestem w pełni przekonana o potrzebie jej opublikowania, a starania o pokazanie jej szerszemu czytelnikowi uważam za w pełni uzasadnione, celowe i potrzebne.
prof. dr hab. Jolanta Antas
SPIS TREŚCI
KOMUNIKATYWIZM A OPIS JĘZYKA
1. Kompozycyjność sensu a struktury poznawcze
1.1. Semantyczna analiza postkomunikacyjna, 1.1.1. Teoria pól semantycznych, 1.1.2. Próby uwzględnienia semantyki w opisie gramatycznym, 1.2. Psychologiczne mechanizmy przedstawiania rzeczywistości w komunikacji, 1.3. Teorie reprezentacji wiedzy, 1.3.1. Teoria ram (frames theory) i scenariuszy, 1.3.2. Teoria prototypów, 1.3.3. Teoria amalgamatów, 1.3.4. Teoria wyidealizowanych modeli kognitywnych George'a Lakoffa, 1.4. Obrazowanie jako podstawowy proces rozumienia tekstu
2. Komunikacja a analiza tekstu
2.1. Podejście dystrybucyjne a holistyczne, 2.2. Komunikacja a rozumienie
3. Wyjściowe elementy sensu w gramatyce komunikacyjnej
3.1. Sytuacja komunikacyjna, 3.2. Wyjściowe komponenty sensu ideacyjnego, 3.3. Typy schematów i standardów semantycznych, 3.3.1. Predykaty prymarne, 3.3.2. Metapredykaty prymarne, 3.4. Subkategoryzacja argumentów w standardach semantycznych
4. Kompozycja sensu ideacyjnego
4.1. Sposoby detrywializacji, 4.1.1. Detrywializacja monopredykatywna, 4.1.1.1. Wprowadzenie indywiduów, 4.1.1.2. Wprowadzenie aktualizacji, 4.1.1.2.1. Aktualizatory czasu, 4.1.1.2.2. Aktualizatory przestrzeni, 4.1.1.2.3. Aktualizatory duratywności, 4.1.1.2.4. Aktualizatory krotności, 4.1.1.2.5. Aktualizacja za pomocą kategorii aspektu, 4.1.2. Detrywilizacja polipredykatywna, 4.1.2.1. Predykacja sekundarna, 4.1.2.2. Metapredykacja sekundarna, 4.1.2.3. Kontaminacja standardów, 4.1.2.3.1. Kontaminacja czysta, 4.1.2.3.2. Kontaminacja metonimiczna, 4.1.2.3.3. Kontaminacja metaforyczna, 4.2. Teoria normatywności a reguły uzyskania dopełnienia sensu, 4.2.1. Kompetencja komunikacyjna, 4.2.2. Mechanizmy uzyskiwania dopełnienia sensu, 4.3. Odtwarzanie sensu indeksalnego, 4.4. Organizacja sensu za pomocą łączników
5. Kompozycja sensu interakcyjnego
5.1. Operatory interakcyjne, 5.2. Sens perswazji interakcyjnej
6. Kompozycja sensu na poziomie organizacji dyskursu
6.1. Składniki sensu parafrazowania, 6.2. Sens operatorów organizacji dyskursu, 6.3. Gatunkowy sens organizacji dyskursu
7. Sposoby analizy tekstu
>>> powrót do menu
|
[2010] Obrębska A., Algorytmy słowotwórczego parafrazowania
Wydawnictwo
Primum Verbum, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab. Grażyna Habrajska, prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempna, prof. dr hab. inż. Sławomir Wiak
|
Ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Algorytmy słowotwórczego parafrazowania - w publikacji autorka podjęła się wyzwania odnalezienia algorytmów, pozwalających na automatyczne parafrazowanie tekstu. Pozycja wzbogacona licznymi przykładami, tabelami przykuwa uwagę także tych, którzy nie są znawcami tematu. Publikacja dr Anny Obrębskiej to praca, która czerpie zarówno z tradycji językoznawczej, jak i ze współczesnych dobrodziejstw techniki. O książce Algorytmy słowotwórczego parafrazowania prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempnej w swej recenzji pisze: “Przedstawiona do oceny praca należy z całą pewnością do wybitnych, tak ze względu na przygotowanie programu komputerowego do parafraz słowotwórczych, jak i ze względu na typologię formacji afiksalnych, którą w efekcie otrzymujemy”.
SPIS TREŚCI
1.0. Cele i metodologia
2.0. Sztuczna inteligencja i lingwistyka komputerowa
3.0. Gramatyka komunikacyjna
4.0. Zastosowania gramatyki komunikacyjnej w lingwistyce komputerowej
4.1. Oparty na klasycznych algorytmach pogram komputerowy do generowania komunikatów i ustalania ich akceptowalności
4.2. Sztuczna sieć neuronowa do generowania komunikatów i ustalania ich akceptowalności
4.3. Program automatycznie parafrazujący wypowiedzi przy użyciu morfemów słowotwórczych
5.0. Definicje i typologie parafraz
6.0. Typologia słowotwórczych parafraz w języku polskim
7.0. Parafrazowanie poprzez werbalizację
7.1. Parafrazowanie poprzez werbalizację rzeczowników
7.1.1. Parafrazowanie poprzez werbalizację środka czynności
7.1.2. Parafrazowanie poprzez werbalizację narzędzia czynności
7.1.3. Parafrazowanie poprzez werbalizację wytworu czynności
7.1.4. Parafrazowanie poprzez werbalizację obiektu czynności
7.1.5. Parafrazowanie poprzez werbalizację określenia miejsca lub czasu
7.1.6. Parafrazowanie poprzez procesualizację rzeczowników
7.1.7. Parafrazowanie poprzez statyzację rzeczowników
7.1.8. Parafrazowanie poprzez werbalizację rzeczownikowych nazw zdarzeń
7.2. Parafrazowanie poprzez werbalizację przymiotników
7.2.1. Parafrazowanie poprzez procesualizację przymiotników
7.2.2. Parafrazowanie poprzez kauzatywizację przymiotników
7.2.3. Parafrazowanie poprzez statyzację przymiotników
7.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów ideacyjnych do czasownika
7.3.1. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora czasu do czasownika
7.3.2. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora duratywności i operatora kompletywności do czasownika
7.3.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów intensywności akcji
7.3.4. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora kolektywności
7.3.5. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora dodatkowości
7.3.6. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora kierunku.
7.3.7. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów przekształcenia i operatorów anulatywnych
7.3.8. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów porównawczych
7.3.9. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów reakcji
8.0. Parafrazowanie poprzez adiektywizację
8.1. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników
8.1.1. Parafrazowanie poprzez adiektywizację sprawcy czynności
8.1.2. Parafrazowanie poprzez adiektywizację obiektu czynności
8.1.3. Parafrazowanie poprzez adiektywizację posiadacza obiektu
8.1.4. Parafrazowanie poprzez adiektywizację narzędzia czynności.
8.1.5. Parafrazowanie poprzez adiektywizację materiału
8.1.6. Parafrazowanie poprzez adiektywizację wytworu czynności
8.1.7. Parafrazowanie poprzez adiektywizację materiału genetyczneg
8.1.8. Parafrazowanie poprzez adiektywizację elementu zbioru
8.1.9. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczownika wskazującego na całość w relacji do części
8.1.10. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników wskazujących na część całości
8.1.11. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników charakteryzujących konkretnie
8.1.12. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników charakteryzujących abstrakcyjnie
8.1.13. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczownikowych wyrażeń porównawczych
8.1.14. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników zakresowych
8.1.15. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników limitujących
8.1.16. Parafrazowanie poprzez adiektywizację lokalizatorów
8.1.17. Parafrazowanie poprzez adiektywizację określeń temporalnych
8.1.18. Parafrazowanie poprzez adiektywizację rzeczowników oznaczających czynności, procesy i stany
8.2. Parafrazowanie poprzez adiektywizację wyrażeń przyimkowych
8.2.1. Parafrazowanie poprzez adiektywizację przyimkowych wyrażeń lokatywnych
8.2.2. Parafrazowanie poprzez adiektywizację przyimkowych wyrażeń temporalnych
8.2.3. Parafrazowanie poprzez adiektywizację wyrażeń przyimkowych negacyjnych
8.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów do przymiotnika
8.3.1. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów negacji do przymiotnika
8.3.2. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów gradacji do przymiotnika
8.4. Parafrazowanie poprzez adiektywizację przysłówków
8.5. Parafrazowanie poprzez adiektywizację złożenia
8.6. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasowników
8.6.1. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasowników (gdy określany rzeczownik pełni funkcję subiektu czynności)
8.6.2. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy określany rzeczownik pełni funkcję obiektu czynności)
8.6.3. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy określany rzeczownik nazywa narzędzie lub środek czynności)
8.6.4. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy określany rzeczownik występuje w roli lokatywnej lub temporalnej)
8.6.5. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy określany rzeczownik nazywa skutek lub przyczynę czynności)
8.6.6. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy określany rzeczownik nazywa czynność).
8.6.7. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy powstaje przymiotnik potencjalny)
8.6.8. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy powstaje przymiotnik habitualny)
8.6.9. Parafrazowanie poprzez adiektywizację czasownika (gdy powstaje przymiotnik kwantytatywny lub oceniający)
9.0. Parafrazowanie poprzez substantywizację
9.1. Parafrazowanie poprzez substantywizację czasowników
9.1.1. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności, procesów i stanów (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę czynności, procesu lub stanu)
9.1.2. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności, procesów i stanów (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę osobową)
9.1.3. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę obiektu czynności)
9.1.4. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności i procesów (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę wytworu czynności lub procesu)
9.1.5. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę narzędzia czynności)
9.1.6. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę miejsca czynności)
9.1.7. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw czynności (gdy otrzymany rzeczownik stanowi nazwę czasu/okresu czynności)
9.2. Parafrazowanie poprzez substantywizację przymiotników
9.2.1. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw cech abstrakcyjnych
9.2.2. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw cech (gdy otrzymany rzeczownik nazywa nosiciela cechy)
9.2.3. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw cech (gdy otrzymany rzeczownik nazywa zjawisko charakteryzujące się obecnością cechy)
9.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów do rzeczownika
9.3.1. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora Żeńskości lub męskości do rzeczownika
9.3.2. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów deminutywności i augumentatywności do rzeczownika
9.3.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora emotywnego do rzeczownika
9.3.4. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora młodości
9.3.5. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora nadrzędności, podrzędności
9.3.6. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora przekroczenia normy lub małości normy
9.3.7. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora przeciwieństwa, przeciwstawienia
9.3.8. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora powtórności, wczesności zjawiska
9.3.9. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora agentyzacji (do nazwy obiektu, rezultatu, narzędzia, materiału czy miejsca)
9.3.10. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora agentyzacji (do nazwy regionu)
9.3.11. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora agentyzacji (do nazwy właściwości)
9.3.12. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora agentyzacji (do nazwy zdarzenia)
9.3.13. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora agentyzacji (do nazwy sposobu)
9.3.14. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora kolektywności
9.3.15. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów chemiczności i rodzajowości do rzeczownika
9.3.16. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatorów genetyczności do rzeczownika
9.3.17. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora pokrewieństwa
9.3.18. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora rezultatyzacji do nazwy materiału czynności
9.3.19. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora obiektyzacji do nazw środków lub narzędzi czynności
9.3.20. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora obiektywacji lub rezultatyzacji do nazw sposobu
9.3.21. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora obiektyzacji do nazwy subiektu
9.3.22. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora instrumentalizacji do nazw wytworów czynności.
9.3.23. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora lokatywnego do rzeczownika
9.3.24. Parafrazowanie poprzez dekompresję /rozpakowanie/ treści w nazwach temporalnych i ilościowych
9.3.25. Parafrazowanie poprzez dekompresję /rozpakowanie/ treści w nazwach zjawisk charakteryzowanych przez relację do przedmiotu
9.3.26. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora cechy
9.4. Parafrazowanie poprzez substantywizację wyrażeń przyimkowych
9.5. Parafrazowanie poprzez rozpakowanie treści w rzeczownikach złożonych
10.0. Parafrazowanie poprzez adwerbializację
10.1. Parafrazowanie poprzez adwerbializację przymiotników
10.2. Parafrazowanie poprzez adwerbializację rzeczowników i konstrukcji składniowych
10.3. Parafrazowanie poprzez inkorporację operatora komparatywności do przysłówka
>>> powrót do menu
|
[2010] Obrębska A., Podstawy sztuki negocjowania
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzent: prof. dr hab. Grażyna Habrajska
|
Ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Podstawy sztuki negocjowania to obowiązkowa lektura każdego biznesmena. Autorka książki dr Anna Obrębska w przystępny sposób odkrywa tajniki i prawa rządzące negocjacjami. Po lekturze książki czytelnik wie, jakie są podstawowe techniki negocjacyjne, kiedy warto negocjować czy jak wyjść z impasu negocjacyjnego. Opisane są również sposoby autoprezentacyjne niezbędne przy negocjacjach. Książka wzbogacona została o interesujące przykłady i ilustracje, które pomagają jeszcze lepiej zrozumieć zamieszczoną treść. Podstawy sztuki negocjowania to nie tylko podręcznik akademicki, ale przede wszystkim ciekawa publikacją, z którą warto się zapoznać.
SPIS TREŚCI
I. Istota negocjacji
II. Alternatywy dla negocjacji. Możliwe rozwiązania sytuacji konfliktowej
III. Typy i style negocjacji
IV. Negocjacje jako handel wymienny
V. Cele, fazy negocjacji i role negocjatorów
VI. Poziomy przygotowań do negocjacji
VII. Komunikacja językowa w negocjacjach. Mechanizmy perswazji językowej
VIII. Wstępne techniki negocjacyjne
IX. Właściwe techniki negocjacyjne
X. Techniki zamknięcia negocjacji
XI. Negocjacje jako gra
XII. Autoprezentacja w negocjacjach
>>> powrót do menu
|
|
[2004 / 2006] Awdiejew A., Habrajska G., Wprowadzenie do nauki o komunikowaniu, t. 1 (2004)
i t. 2 (2006)
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzenci: prof. dr hab. Anna Krupska-Perek, prof. dr hab. Elżbieta Laskowska
|
Z recenzji prof. dr hab. Anny Krupskiej-Perek:
[...] Autorzy nie tylko tak zdecydowanie zainicjowali w polskiej literaturze językoznawczej idee komunikatywtzmu, ale również znakomicie przełożyli je na pełną, polską gramatykę komunikacyjną [...] Jest to dzieło spójne w różnych swoich aspektach poznawczych: od standardów semantycznych tkwiących w naszej kompetencji językowo-komunikacyjnej do wielorakich możliwości ich detrywializacji; od sprowadzonych do prostej, jednoznacznej postaci izomorficznej struktur predykatowo-argumentowych do różnorodnych nieizomorficznych realizacji tekstowych; od czynności językowego kodowania intencji nadawczej do dekodowania w odbiorze komunikatu werbalnego i jego interpretacji. Ta skomplikowana struktura myślowa odkrywa się stopniowo i konsekwentnie w przejrzystym, zdyscyplinowanym, precyzyjnym (a równocześnie pojęciowo odkrywczym i terminologicznie nowatorskim) wykładzie akademickim. [...]
prof. dr hab. Anna Krupska-Perek
Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Laskowskiej:
[...] Oba tomy Wprowadzenia... stanowią pierwszy w literaturze lingwistycznej wykład gramatyki komunikacyjnej. Tom 2 poświęcony jest opisowi poziomu interakcyjnego oraz poziomu organizacji tekstu. Opis poziomu interakcyjnego skupiony jest na językowym kształtowaniu relacji między uczestnikami kontaktu językowego. Przedstawiona typologia aktów mowy pozwala na uporządkowanie tak złożonych czynników, jakimi są intencja i cel wypowiedzi. Ważną częścią są rozważania na temat perswazji. Każdy, kto interesuje się tym zagadnieniem, znajdzie w prezentowanej książce wiele ważnych dla siebie przemyśleń Autorów. W opisie poziomu organizacji tekstu również widać charakterystyczny dla Autorów porządek myślowy. Powiodło się Autorom uchwycenie tak złożonego problemu, jakim jest kwestia gatunków tekstu. Termin “gramatyka organizacji gatunków tekstu” znajduje swoje uzasadnienie w opisie tego wszystkiego, co w obrębie tychże gatunków ma charakter systemowy. [...]
prof. dr hab. Elżbieta Laskowska
SPIS TREŚCI - TOM 1
1. Specyfika gramatyki komunikacyjnej
2. Systemowe uporządkowanie języka
2.1. Czym jest język?
2.2. Czym jest system językowy?
3. Intencjonalność działań komunikacyjnych
4. Komunikacyjne poziomy języka
5. Organizacja poziomu ideacyjnego
5.1. Obraz ideacyjny a standard semantyczny,
5.2. Leksykon w gramatyce komunikacyjnej,
5.3. Charakter przekazu językowego,
5.3. A Rozkład formalny,
5.3. B Rozkład informacyjny,
5.4. Jednostka tekstowa a jednostka komunikacyjna,
5.5. Termy i operatory,
5.5.1. Termy,
5.5.2. Operatory,
5.6. Rola leksykonu w gramatyce komunikacyjnej,
5.7. Teoria podziału na części mowy,
5.8. Organizacja hasła w leksykonie gramatyki komunikacyjnej,
5.8.1. Termy w leksykonie,
5.8.2. Operatory w leksykonie,
5.8.2.1. Operatory ideacyjne,
5.8.2.1. A. Operatory predykacji,
5.8.2.1. B. Operatory ilości,
5.8.2.1. C. Operatory intensyfikacji/natężenia,
5.8.2.1. D. Aktualizatory (operatory aktualizacji),
5.8.2 .2. Operatory interakcyjne,
5.8.2.3. Operatory organizacji dyskursu
6. Derywacja w gramatyce komunikacyjnej
6.1 Typy formantów słowotwórczych,
6.2. Sposoby derywacji i modele słowotwórcze,
6.3 Derywacja odczasownikowa,
6.3. 1. Odczasownikowa derywacja czasowników,
6.3 .1. 1. Derywacja prefiksalna,
6.3.1.2. Sufiksalne i paradygmatyczne formanty czasownikowe,
6.3.2. Derywacja imiesłowów,
6.3.2.1. Imiesłowy przymiotnikowe,
6.3 .2.2. Imiesłowy przysłówkowe,
6.3.3. Odczasownikowa derywacja rzeczowników,
6.3.4. Odczasownikowa derywacja przymiotników,
6.4. Derywacja odrzeczownikowa,
6.4.1 . Odrzeczownikowa derywacja czasowników,
6.4.2. Odrzeczownikowa derywacja rzeczowników,
6.4.2.1. Derywacje modyfikujące,
6.4.2.2. Derywacje ze zmianą denotacji,
6.4.3. Odrzeczownikowa derywacja przymiotników,
6.4.4. Adwerbializacja rzeczowników, czyli odrzeczownikowa derywacja przysłówków i aktualizatorów,
6.6. Derywacja odprzymiotnikowa,
6. 5.1. Odprzymiotnikowa derywacja czasowników,
6.5.2.Odprzymiotnikowa derywacja rzeczowników,
6.5.3. Odprzymiotnikowa derywacja przymiotników,
6.5.4. Odprzymiotnikowa derywacja przysłówków,
6.6. Derywacja odliczebnikowa
7. Funkcje komunikacyjne termów,
7 .1. Predykaty prymarne,
Akcje,
Pozycje,
Procesy,
Stany,
7 .1.1. Procesualizacja,
7 .1.2 Statyzacja,
7 .2. Metapredykaty prymarne,
7 .3. Predykaty sekundarne,
7 .4. Metapredykaty sekundarne,
7. 5. Predykaty i metapredykaty bezosobowe,
7 .6. Argumenty
8. Analiza komunikacyjna tekstu
8.1. Stosunek między postacią formalną termów a jednostkami komunikacyjnymi w tekście,
8.2. Podstawy rozkładu predykatywnego tekstu,
8.2.1. Pierwszy etap interpretacji: od analizy sekwencji form do rozkładu predykatywnego,
8.2 .2. Drugi etap interpretacji: umieszczenie wyodrębnionych układów predykatywnych w scenariuszu czasowo-przestrzennym,
8.2.3. Trzeci etap interpretacji: rekonstrukcja peryferycznych,
8.2.4 . Eliminacja sensów interakcyjnych,
8.3. Wartościowanie na poziomie ideacyjnym,
8.4. Tryby komunikacyjne
SPIS TREŚCI - TOM 2
Poziom interakcyjny gramatyki
1. Ideacja a interakcja
1.1. Teoria aktów mowy a gramatyka,
1.2. Interpretacja pośrednich aktów mowy
2. Struktura interakcji,
2. 1. Typy kontaktów językowych,
2.2. Układ interakcyjny,
2.3. Interakcyjne komunikowanie się,
2.4. Uczestnicy interakcji, role i obowiązki
3. Strategie konwersacyjne
3.1. Strategie informacyjno - weryfikacyjne,
3.2. Strategie aksjologiczno - emotywne,
3.3. Strategie behawioralne,
3.4. Strategie metadyskursywne
4. Typologia operatorów interakcyjnych
4.1. Mechanizmy wprowadzania aktów mowy,
4.2. Operatory modalne,
4.2.1. Operatory pewności i wykluczenia,
4.2.2. Operatory przypuszczenia,
4.2.3. Operatory wątpliwości,
4.2.4. Operatory modalno – syntagmatyczne,
4.3. Operatory emotywno – oceniające,
4.4. Operatory działania,
4.4.1. Operatory nakłaniające do działania,
4.4.2. Operatory zobowiązania,
4.4.3. Operatory aktów ustalania sposobu działania,
4.5. Metaoperatory perswazyjne,
4.5.1. Operatory blokowania weryfikacji,
4.5.2. Operatory metatekstowe,
4.5.3. Wzmacnianie funkcji modalnych i modalno-syntagmatycznych,
4.5.4. Wzmacnianie funkcji działania,
4. Polifunkcjonalność operatorów interakcyjnych. Operatory złożonych aktów mowy,
4.7. Konwencjonalizacja aktów mowy
Poziom organizacji tekstu
I. Gramatyka parafrazowania,
1. Problem synonimiczności
2. Rozkład predykatywny i gramatyczna baza wyboru wariantów realizacji,
3. Mechanizm wyboru gramatycznego
3.l. Reguły przekształcania ilościowego,
3.2. Reguły przekształcania jakościowego,
3.2.1. Substytucja funkcjonalnie pokrewnych jednostek,
3.2.2. Transformacja morfologiczno-strukturalna,
3.2.3. Transformacja strukturalno-leksykalna
II. Gramatyka organizacji dyskursu,
1. Operatory organizacji dyskursu,
2. Operatory organizacji tekstu
1.1. Operatory metatekstowe,
1.2. Operatory organizacji treści
III. Gramatyka organizacji gatunków tekstu
1. Cele komunikacyjne a typologia gatunkowa polskich tekstów
2. Teksty języka potocznego
2.1. Specyfika komunikacji potocznej,
2.2. Wyznaczniki dyskursu potocznego,
2.2.1. Wyznaczniki foniczne,
2.2.2. Wyznaczniki specyfiki realizacji,
2.2.3. Wyznaczniki słowotwórcze,
2.2.4. Wyznaczniki indeksalne,
2.2.5. Specyfika realizacji poziomów gramatycznych w tekstach
języka potocznego,
2.2.5.1. Sposoby przekazu informacji,
2.2.5.2. Stylistyczna organizacja poziomu interakcyjnego,
2.2.5.3. Specyficzne operatory organizacji tekstu mówionego,
2.2.5.4. Fotoczna komunikacja non bona fide,
Analiza typowych tekstów potocznych,
Rozmowa face-to-face,
Rozmowa telefoniczna
3. Teksty naukowe
3.1. Specyfika komunikacji w dyskursie naukowym,
3.2. Wyznaczniki dyskursu naukowego,
3.2.1. Gramatyczne wyznaczniki bezosobowości,
3.2.2. Gramatyczne wyznaczniki referencji naukowej,
3.2.3. Inne wyznaczniki formalne tekstów naukowych,
3.2.4. Gramatyczne wyznaczniki statyzacji.
3.2.5. Wyznaczniki tematyczne i te rminologia naukowa
3.2. Argumentacja rzeczowa i kompozycja dyskursu naukowego, Analiza typowych tekstów naukowych,
Tekst z dziedziny nauk ścisłych,
Tekst z dziedziny nauk stosowanych,
Tekst z dziedziny tzw. nauk humanistycznych
4. Teksty urzędowe
4.1. Specyfika komunikacji w sferze urzędowej,
4.2. Wyznaczniki dyskursu urzędowego,
4.2.1. Szablony dokumentów urzędowych,
4.2.2. Terminologia urzędowa,
4.2.3. Wyznaczniki referencji prawnej (hierarchia tekstów),
4.2.4. Wyznaczniki prawomocności,
4.2.5. Wyznaczniki nieformalne dokumentów urzędowych,
4.2. Organizacja ustnych realizacji dyskursu urzędowego,
Analiza typowych tekstów urzędowych, Konstytucja RP (fragment),
Życiorys zawodowy,
Podanie,
Zaświadczenie,
Umowa,
Upoważnienie,
List urzędowy,
Protokół,
Upoważnienie
5. Teksty publicystyczne
5.1. Komunikacyjne przeznaczenie tekstów publicystycznych,
5.2. Wyznaczniki tekstów publicystycznych,
5.2. 1. Ekspresywne nacechowanie leksyki i frazeologii publicystycznej,
5.2.2. Szablony,
5.2.3. Wykorzystanie systemowych środków perswazji,
5.2.4. Informowanie i komentowanie w tekstach publicystycznych,
5.2.5. Kreacja nadawcy, odbiorcy i kontaktu między nimi,
5.2. Argumentacja aksjologiczna i kompozycja dyskursu publicystycznego. Strategie perswazyjne,
5.2.7. Gatunki tekstów publicystycznych,
Analiza typowych tekstów publicystycznych,
GATUNKI KOMENTUJĄCE (fragmenty tekstów),
Komentarz,
Artykuł prasowy,
Artykuł redakcyjny,
PRZEMÓWIENIA I WYSTĄPIENIA PUBLICZNE (fragmenty),
Wystąpienia członków rządu i administracji państwowej,
Wywiad publicystyczny,
Rozmowa nieantagonistyczna,
Rozmowa antagonistyczna,
Prasowa wypowiedź wartościująca
6. Teksty literackie
6.1. Komunikacyjne przeznaczenie tekstów literackich,
6.2. Wyznaczniki tekstów literackich,
6.2.1. Formalne wyznaczniki gatunków tekstów literackich,
6.2.2. Formalne wyznaczniki graficzne tekstów poetyckich,
6.2.3. Nieformalne wyznaczniki tekstów literackich. Obrazowanie w tekstach literackich. Metafora literacka. Metonimia literacka,
6.2.4. Kreowanie podmiotu lirycznego i narratora,
6.2.5. Morystyczność i komizm,
6.2. Zjawiska mieszane wyróżniające teksty literackie,
6.2.7. Komunikacyjna typologia gatunków tekstów literackich,
6.2.7.1. Teksty prymarnie przeznaczone do wygłaszania,
6.2.7.2. Teksty przeznaczone zarówno do wygłaszania jak i do czytania,
6.2.7.3. Teksty prymarnie przeznaczone do czytania,
Analiza typowych przykładów tekstów literackich,
Poezja klasyczna,
Poezja nieklasyczna,
Proza realistyczna,
Proza psychologiczna,
Dramat klasyczny,
Dramat modernistyczny
7. Style mieszane
Analiza przykładów wybranych tekstów reprezentujących style mieszane,
Radiowe sprawozdanie sportowe (fragment),
Dialog w prozie (fragment),
Wywiad informacyjny (fragment),
Serwis wiadomości,
Artykuł popularno-naukowy (fragment),
Sprawozdanie sejmowe (fragment),
Felieton (fragment),
H. Stylizacja,
Analiza przykładów tekstów zawierających stylizację,
Internacjonalizacja,
Stylizacja gwarowa,
Kolokwializacja,
Archaizacja,
Pastisz
>>> powrót do menu
|
[2004] Habrajska G., Komunikacyjna analiza i interpretacja tekstu
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź
Recenzenci:
prof. dr hab. Aleksy Awdiejew, prof. dr hab. Marek Cybulski, prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempna |
Z recenzji prof. dr hab. Iwony Nowakowskiej-Kempnej:
[…] Dotychczasowe badania nad dyskursem wychodziły głównie z założeń językoznawstwa funkcjonalno-strukturalistycznego bądź poststrukturalnej gramatyki tekstu, natomiast propozycja dr hab. Grażyny Habrajskiej, osadzona w nurcie komunikatywizmu, przynosi nowe, oryginalne i płodne heurystycznie ujęcie rozumienia dyskursu i jego interpretacji. […] Autorka podkreśla, iż celem komunikacyjnej analizy tekstu jest odsłonięcie gramatycznych podstaw jego budowy w poziomach: ideacyjnym, tekstowym i interakcyjnym, umożliwiających jego rozumienie i interpretację, a w efekcie – komputerowy rozkład i generowanie. Założenia gramatyki komunikacyjnej ułatwiają formalizację tekstu oraz komputerową implementację. […] Grażyna Habrajska wybiera opis odbioru języka jako temat swojej rozprawy, nastawiony na analizę mechanizmów dekompozycji i interpretacji tekstu w gramatyce komunikacyjnej. Jest to przedsięwzięcie pionierskie, przynoszące nowe, oryginalne spojrzenie na zjawiska językowe i mechanizmy ujawniające działania języka, odkrywane podczas odsłaniania detrywializacji języka, a więc opisu twórczych jego zasobów i mechanizmów tekstotwórczych, nastawionych na odszukanie niesystemowych sposobów jego tworzenia wraz z dotarciem do jednostek systemowych, które zostały w procesie tym wykorzystane. To ambitne i nowatorskie zadanie badawcze zostało bardzo interesująco zrealizowane, przynosząc wiele odkrywczych myśli o mechanizmach funkcjonowania języka w procesie porozumiewania się ludzi i wzajemnego zrozumienia.
prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempna
SPIS TREŚCI
1. Tekst w gramatyce komunikacyjnej
2. Jednostki reprezentujące znaczenie informacyjne w tekście
2.1. Jednostka formalna a jednostka informacyjna,
2.2. Formalne wykładniki reprezentujące jednostkę informacyjną..,
2.2.1 Jednostki izomorficzne,
2.2.1.1 Predykaty i metapredykaty,
2.2.1.2 Argumenty,
2.2.2 Jednostki nieizomorficzne,
2.2.2.1 Nieizomorficzność wewnętrzna,
2.2.2.2 Nieizomorficzność zewnętrzna,
2.2.3 Operatory w gramatyce komunikacyjnej,
2.2.3.1 Operatory ideacyjne,
2.2.3.2 Operatory tekstu,
2.2.3.3 Operatory interakcyjne,
3. Kompresje i kondensacje
3.1. Hipertermy,
3.2. Tryby komunikacyjne,
3.3. Negacja
4. Systemowa analiza i interpretacja tekstu
4.1. Zasady rekonstrukcji dopełnienia sensu,
4.1.1 Określanie modusu wypowiedzi,
4.1.2 Wyodrębnianie z tekstu prymarnych układów predykatowo - argumentowych,
4.1.3 Rozpoznawanie ramy aktualizacji,
4.1.4 Analiza treści przekazanej pośrednio,
4.1.5 Eksplikacja sensów możliwych do automatycznego odtworzenia,
4.2. Porządkowanie informacji,
4.2.1 Spójność tekstu w gramatyce komunikacyjnej,
4.2.2 Ustalanie scenariusza relacji czasowo-przestrzennych,
4.2.3 Ustalanie relacji przyczynowo-skutkowych
5. Interpretacja standardowa a interpretacja partykulama
Przykładowe interpretacje tekstów
|
[1995] Habrajska G., Collectiva w języku polskim
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź
Recenzenci:
prof. dr hab. Karol Dejna, prof. dr hab. Maria Honowska, prof. dr hab. Zenon Leszczyński |
Z recenzji prof. dr. hab. Karola Dejny
[…] Praca ta jest poważnym osiągnięciem polskiego językoznawstwa przede wszystkim ze względu na fakt ustalenia precyzyjnej definicji tej kategorii gramatycznej. […] Collectiva w ujęciu Grażyny Habrajskiej są to charakterystyczne dla zbiorowości kolektywnej singularia tantum, pozostające w opozycji do form liczby pojedynczej i form liczby mnogiej, utworzonej od tej samej podstawy co collectivum (np. grosiwo: grosz i grosze; chłopstwo: chłop i chłopi, brzezie: brzoza i brzozy). Ustalenie tak pojmowanej definicji jest poważnym wkładem teoretycznym w polskim językoznawstwie.
prof. dr hab. Karol Dejna
Z recenzji prof. dr. hab. Zenona Leszczyńskiego
[…] Rozprawa wypełnia luki w naszej wiedzy o ważnej kategorii semantycznej w języku polskim […] góruje nad dotychczasowymi pracami, operując pełnym materiałem językowym zarówno współczesnym, jak i dostępnym w piśmiennictwie historycznych epok polszczyzny.
prof. dr hab. Zenon Leszczyński
SPIS TREŚCI
1. Dotychczasowe opracowania
2. Charakterystyka materiału
Rozdział I. Collectiva właściwe na tle innych rzeczowników zbiorowych
1. Kształtowanie się pojęcia collectivum w polskiej myśli językoznawczej
1.1. Collectiva a nazwy gatunkowe, substancjalne i materiałowe,
1.2. Collectiva a kategoria liczby,
1.3. Zakres kategorii rzeczowników zbiorowych
2. Podział rzeczowników oznaczających zbiorowości
2.1. Rzeczowniki stanowiące predykaty kompozycyjne wraz z wyróżnionymi własnościami odpowiednich zbiorowości,
2.2. Rzeczowniki ilościowe współrealizujące predykaty kompozycyjne,
2.3. Wyrażenia oznaczające zbiory (wyłącznie ludzi) nazywane od wyróżnionych z nich elementów,
2.4. Rzeczowniki materiałowe,
2.5. Collectiva właściwe
3. Charakterystyka collectivów właściwych
4. Charakterystyka ilościowa collectivów
Rozdział II. Collectiva: kategoria fleksyjna czy derywacyjna
Rozdział III. Rzeczowniki zbiorowe w słownikach języka polskiego
1. Kwalifikatory
2. Definicje
2.1. Kwalifikator jako główny składnik definiensu,
2.2. Definicje równościowe nierozczłonkowane,
2.3. Definicje równościowe rozczłonowane,
2.4. Inne definicje, Wykaz collectivów i rzeczowników uważanych za collectiva w polskich słownikach
Rozdział IV. Polskie collectiva w rozwoju historycznym,
1. Przegląd alfabetyczny collectivów
2. Zagadnienia słowotwórcze
2.1. Parafrazowanie collectivów,
2.2. Funkcja formantu w collectivach,
2.3. Przegląd formantów tworzących collectiva, Wykaz formacji synonimicznych
3. Przegląd collectivów w poszczególnych wiekach
3.1. Najstarsze polskie collectiva (do XV w. włącznie),
3.2. Collectiva w XVI wieku,
3.3. Collectiva w XVII wieku,
3.4. Collectiva w XVIII wieku,
3.5. Collectiva w XIX wieku,
3.6. Collectiva w I połowie XX wieku
Zestawienie formacji kolektywnych i formantów je tworzących w poszczególnych wiekach
>>> powrót do menu
Wydawnictwa redagowane
|
[2012] Practical Applications of Linguistic Research, red. A. Obrębska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzent:
prof. dr hab. Romuald Gozdawa-Gołębiowski |
Książka dotyczy różnych obszarów praktycznych zastosowań badań językoznawczych
Publikacja do pobrania na stronie: ceon
SPIS TREŚCI
Michał B. Paradowski,
LANGUAGE EMBODIMENT AND COROLLARIES FOR ROBOTICS
Michał B. Paradowski,
THE ROLE OF DATA-DRIVEN SOCIOLINGUISTIC RESEARCH IN DEVELOPING HUMAN-MACHINE AND MACHINE-MACHINE INTERACTION
Anna Obrębska,
THE AUTOMATIC PROCESSING OF THE NATURAL LANGUAGE VIA PRINCIPLES OF COMMUNICATIVE GRAMMAR. THEORY – PRACTICE – PROSPECTS
Mirosław Bańko, Ignacy Doliński, Jacek Duda, Milena Hebal-Jezierska,
COLLOCATION IMAGES OF HUNGARIANS IN SLAVONIC LANGUAGES – RESEARCH REPORT
Alicja Witalisz,
DID THE ANCIENT ROMANS USE COMPUTER SOFTWARE? LEXICOGRAPHERS IN THE FACE OF SEMANTIC CHANGE
Solomija Buk,
THE EPITHETIZATION INDEX IN A WORK OF FICTION (ON THE BASIS OF THE TEXT CORPUS OF IVAN FRANKO'S LONG PROSE FICTION)
Natalia Zborowska,
THE LANGUAGE OF POLISH COMPUTER GAME PLAYERS (FOR EXAMPLE OF ‘WORLD OF WARCRAFT’ USERS). RECONNAISSANCE
Ewa Maciejewska-Stępień,
PRACTICAL APPLICATIONS OF ETHNOLINGUISTIC RESEARCH
>>> powrót do menu
|
[2011] Poznawać. Tworzyć. Komunikować. Komunikatywizm w Polsce, red. G. Habrajska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzenci:
prof. dr hab. Irena Kamińska-Szmaj, prof. dr hab. Jerzy Smulski |
ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Komunikatywizm w Polsce - wybrane zagadnienia z teorii i praktyki to jedna z pozycji serii monografii poświęconych komunikologii – “Poznawać. Tworzyć. Komunikować”. Publikacja pod redakcją prof. dr hab. Grażyny Habrajskiej została stworzona przy współpracy z badaczami z całej Polski.
Z wprowadzenia:
Poznawać. Tworzyć. Komunikować to wspólny tytuł, łączący serię monografii poświęconych komunikologii, w których przedstawiać będziemy, obok zagadnień teoretycznych w ujęciu polemicznym, także ich implementacje, umożliwiające sprawdzanie teorii w praktyce, z nadzieją, że pozwolą one z czasem na stworzenie pełnej gramatyki komunikacyjnej.
Pierwsza część niniejszej monografii zawiera charakterystykę dotychczasowych osiągnięć w zakresie gramatyki komunikacyjnej, przegląd koncepcji koordynowania działań społecznych, określenie roli dialektyki i retoryki w komunikacji, potwierdzenie słuszności szerokiego traktowania tekstu w komunikacji i rozważania nad prawdą w komunikologii. W części drugiej zaprezentowane zostały przykłady implementacji różnych aspektów komunikatywizmu. W części trzeciej umieściliśmy teksty prezentujące wybrane zagadnienia z zakresu konstruktywistycznej koncepcji komunikacji i ich implementacje.
prof. dr hab. Grażyna Habrajska
SPIS TREŚCI
Część I: ZAGADNIENIA TEORETYCZNE
Aleksy Awdiejew, Rozdział I: Gramatyka komunikacyjna teraz. The state of art
Jerzy Świątek, Rozdział II: Poznawać. Tworzyć. Komunikować Przekonywać – pragmatyczny model perswazji jezykowej
Joanna Ślósarska, Rozdział III: Tekst twarzy w przestrzeni publicznej
Piotr Lewiński, Rozdział IV: Dialektyka – retoryka – komunikacja
Dominik Lewiński, Rozdział V: Wstęp do komunikologii prawdy
Część II: IMPLEMENTACJA ZAŁOŻEŃ KOMUNIKATYWIZMU OGÓLNE PROBLEMY ANALIZY TEKSTU I DYSKURSU
Anna Krupska-Perek, Rozdział VI: Czytając… i słuchając Awdiejewa
Anita Szwajkowska, Rozdział VII: Komunikacyjna rola pauzy w tekstach ustnych i mówionych Aleksego Awdiejewa
Aleksandra Duda, Rozdział VIII: Nazwy predykatów zapachu w języku polskim
Wiesław Czechowski, Rozdział IX: Źródła uzupełnień znaczenia ideacyjnego komunikatu w dialogu potocznym
Rafał Pacholczyk, Rozdział X: Amalgamaty kognitywne w różnych rodzajach żartów AKSJOLOGIA W DYSKURSIE
Konrad W. Tatarowski, Rozdział XI: Perspektywa aksjologiczna w językoznawstwie w Polsce. Rekonesans
Kamila Jankowska, Rozdział XII: Stereotyp kury domowej oraz wartości przypisywane temu pojęciu na forum gazeta.pl
Elżbieta Laskowska, Rozdział XIII: Operatory emotywne w publicystyce na przykładzie felietonów Aleksego Awdiejewa ANALIZA TEKSTU PERSWAZYJNEGO
Grażyna Sawicka, Rozdział XIV: Wypowiedzi argumentacyjne w języku dzieci (od 2 do 7 roku życia)
Anita Filipczak-Białkowska, Rozdział XV: Profilowanie obiektu ideologicznego jako strategia manifestowania ideologii w debacie parlamentarnej
Marek Ostrowski, Rozdział XVI: Wybrane przemówienia Jarosława Kaczyńskiego o IV RP w aspekcie pragmatyki językowej i fenomenologii
Monika Worsowicz, Rozdział XVII: “Duch stosowności” w mediach – wokół konfliktu o miejsce pogrzebu pary prezydenckiej
Monika Marta Przybysz, Rozdział XVIII: Narracja, która się sprzedaje, czyli opowieść o narracji w reklamie KREOWANIE WIZERUNKU
Anna Barańska, Rozdział XIX: Wpływ znajomości tożsamości autora wypowiedzi na konstrukcję jego wizerunku. Badanie wizerunku Aloszy Awdiejewa jako autora felietonów “Szkice z filozofii potocznej”
Grażyna Habrajska, Rozdział XX: Odniesienia polityczne w felietonach Aloszy Awdiejewa
Marian Bugajski, Rozdział XXI: Rosja i Rosjanie w polskiej prasie ORGANIZACJA TEKSTU Krystyna Data Rozdział XXII: Miejsce wyznaczników organizacji tekstu w gramatyce komunikacynej
Agnieszka Oskiera, Rozdział XXIII: Tytulatura w protokole dyplomatycznym (wybrane zagadnienia
Część III: KONSTRUKTYWISTYCZNE UJĘCIE KOMUNIKACJI I JEGO IMPLEMENTACJE
Michael Fleischer, Rozdział XXIV: Dwa rodzaje reprodukcji systemów – dywersyfikacja i dyferencjacja
Annette Siemes, Rozdział XXV: Koncepcje stylów życia i obserwacja komunikacji – lifestyle’owe kody komunikacyjne
Monika Bednorz, Rozdział XXVI: Kognitywny wizerunek teatru
Mariusz Wszołek, Rozdział XXVII: Kognitywny wizerunek miłości w oczach niemieckiej młodzieży – wyniki badań empirycznych
Joanna Dobraszczyk, Rozdział XXVIII: Obraz szacunku zawarty w języku (badania pilotażowe)
Piotr Fąka, Rozdział XXIX: Semantyka wiarygodności – wyniki badania ankietowego
Michał Grech, Rozdział XXX: Usieciowione schematy dyskursowe w tekstach auto prezentacyjnych polskich uczelni niepublicznych
>>> powrót do menu
|
[2011] Poznawać. Tworzyć. Komunikować. Wielokodowość komunikacji, red. A. Barańska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzenci:
prof. dr hab. Irena Kamińska-Szmaj, prof. dr hab. Jerzy Smulski |
Z wprowadzenia:
Poznawać. Tworzyć. Komunikować to wspólny tytuł, łączący serię monografii poświęconych komunikologii, w których przedstawiać będziemy, obok zagadnień teoretycznych w ujęciu polemicznym, także ich implementacje, umożliwiające sprawdzanie teorii w praktyce, z nadzieją, że pozwolą one z czasem na stworzenie pełnej gramatyki komunikacyjnej.
Wiele kodów służących człowiekowi do komunikacji istnieje już od dawna, ale współcześnie wzajemne ich przenikanie i uzupełnianie wydaje się silniejsze niż kiedykolwiek. Rozwój technologiczny, a wraz z nim możliwość łączenia poziomu werbalnego z wizualnym czy dźwiękowym przy zastosowaniu coraz bardziej wyszukanych form audiowizualnych, a także niemal znoszenie barier kulturowych są już stałym zbiorem cech aktów komunikacyjnych naszych czasów.
W tej monografii badacze kilku dziedzin przyjrzą się różnym systemom znaków, by dać możliwie kompleksowy i wnikliwy ogląd zjawiska wielokodowości komunikacji.
Anna Barańska
SPIS TREŚCI
Część I: KOMUNIKACJA – KONCEPTUALIZACJA – SEMANTYKA
Adam Pawłowski, Rozdział I: O definiowalności i definiowaniu komunikacji
Andrzej Kudra, Rozdział II: Zjawisko cienia konceptualnego
Urszula Topczewska,
Rozdział III: Od semantyki komunikacyjnej do semantyki leksykalnej
Część II: KOD AUDIALNY
Joanna Bachura, Aleksandra Pawlik, Rozdział IV: Znak radiowy w słuchowisku wobec wybranych dyscyplin pokrewnych
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa, Kinga Klimczak, Rozdział V: Poznawanie, przetwarzanie i kreowanie rzeczywistości na podstawie wybranych artystycznych dzieł audialnych
Agnieszka Barczyk, Rozdział VI: Poznawać świat, tworząc dźwięki, aby komunikować wykreowaną rzeczywistość
Część III: KOD WERBALNY
Katarzyna Rybińska, Rozdział VII: Komunikacja słowna w powieściach Virginii Woolf
Andrzej Adamski, Rozdział VIII: Opowiadanie obrazem – o relacji między fotografią a słowem
Część IV: KOD WIZUALNY
Grażyna Sawicka, Rozdział IX: Polski Język Migowy (PJM) – język czy nie-język?
Mariusz Bartosiak, Rozdział X: Ciało jako medium (roz)poznawania i (re)kreowania rzeczywistości teatralnej
Ewa Wojtyniak-Dębińska
Rozdział XI: Sztuka publiczna a osobowość jej uczestników
Część V: KOD KULTUROWY
Elżbieta Żak, Rozdział XII: Mieszkańcy masowej wyobraźni – bohater jako kod komunikacji kulturowej
Iwona Nowakowska-Kempna, Rozdział XIII: Bułgarska reklama: między globalizacją a lokalizacją, między sloganem a apoftegmatem
Halina Kudlińska, Rozdział XIV: “Operatory magiczne” w retorycznym kodzie reklamy (na przykładzie języka polskiego i rosyjskiego)
Halina Bartwicka, Rozdział XV: Porównania językowe jako element kodu kulturowego w akcie komunikacji (na przykładzie języka polskiego i rosyjskiego)
>>> powrót do menu
|
[2011] Poznawać. Tworzyć. Komunikować. Dyskursy komunikacji społecznej, red. A. Filipczak-Białkowska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab. Irena Kamińska-Szmaj, prof. dr hab. Jerzy Smulski
|
Z wprowadzenia:
Poznawać. Tworzyć. Komunikować to wspólny tytuł, łączący serię monografii poświęconych komunikologii, w których przedstawiać będziemy, obok zagadnień teoretycznych w ujęciu polemicznym, także ich implementacje, umożliwiające sprawdzanie teorii w praktyce, z nadzieją, że pozwolą one z czasem na stworzenie pełnej gramatyki komunikacyjnej.
Dyskurs, będąc przedmiotem szerokich rozważań, pozostaje substancją intrygującą, choć trudno uchwytną. W tradycji badań nad tym zjawiskiem szczególnie wyraźnie zaznaczają się dwa podejścia do jego opisu. Jedno z nich dokonuje klasyfikacji przestrzeni dyskursu ze względu na rodzaj medium, w którym ten się ujawnia. Teksty prezentujące poglądy badaczy na to zjawisko zamieszczone zostały w części I, zatytułowanej DYSKURS - PERSPEKTYWA MEDIUM.
Druga część monografii nosi tytuł DYSKURS - PERSPEKTYWA ORGANIZACJI PRZEKAZU. Zawiera ona rozważania wynikające z drugiego tradycyjnego podejścia do opisu dyskursu, w którym zagadnienie to badane jest z punktu widzenia poruszanego tematu czy też sfery życia, której przejawiające się w tym dyskursie komunikacje dotyczą.
Anita Filipczak-Białkowska
SPIS TREŚCI
Część I: DYSKURS – PERSPEKTYWA MEDIUM
Jan Pleszczyński, Rozdział I: Dyskurs medialny z perspektywy epistemologicznej
Barbara Bogołębska, Rozdział II: Relacje między tworzeniem a odtwarzaniem w gatunkach prasowych
Paulina Czarnek, Rozdział III: Walory poznawcze reportaży radiowych – perspektywa odbiorcy
Bogumiła Fiołek-Lubczyńska, Rozdział IV: O dokumencie telewizyjnym w ujęciu retorycznym. Wybrane problemy
Elżbieta Pawlak-Hejno, Rozdział V: Wyznaczniki kryminalnych “fałszywych dokumentów”. Przypadek “W 11 – wydziału śledczego”
Joanna Mikosz, Rozdział VI: Dziennikarz internetowy jako nadawca informacji. Różne aspekty wykonywania zawodu
Zbigniew Bednarek, Rozdział VII: Słowo, treść i myśl w komunikowaniu sieciowym
Część II: DYSKURS – PERSPEKTYWA ORGANIZACJI PRZEKAZU
Sandra Camm, Rozdział VIII: Artykuł reklamowy i jego konwencja gatunkowa
Anna Obrębska, Rozdział IX: Reklama jako komunikacyjny kameleon
Urszula Patocka-Sigłowy, Rozdział X: Orędzie prezydenckie jako gatunek wypowiedzi politycznej
Tomasz Piekot, Marcin Poprawa, Rozdział XI: Nowy język władzy – sprawozdanie z badań tekstów o Funduszach Europejskich
Jerzy Biniewicz, Rozdział XII: Interakcje komunikacyjne w dyskursie naukowym (na przykładzie pierwszych polskich tekstów naukowo-dydaktycznych, technicznych)
Dorota Szuper-Jakubiuk, Rozdział XIII: Komunikowanie się w biznesie na przykładzie tworzonego modułowego tezaurusa terminologii handlu zagranicznego
>>> powrót do menu
 |
[2011] Rozmowy o komunikacji 5. Kategorialne aspekty komunikacji, red. G. Habrajska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzent: prof. dr hab. Grażyna Sawicka |
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Sawickiej
Piąty tom serii Rozmowy o Komunikacji, będący pokłosiem spotkań naukowych pod tym samym tytułem, otwiera przed Czytelnikiem szerokie spektrum zagadnień koncentrujących się wokół kategorialnych aspektów komunikacji. Tom zawiera ogólnoteoretyczne rozważania, jak też wieloaspektowe analizy tekstów utrwalonych w różnych kodach komunikacji. Autorami poszczególnych rozdziałów są przedstawiciele rozmaitych szkół badawczych i dyscyplin naukowych – językoznawstwa, kulturoznawstwa, socjologii, psychologii, filozofii, politologii czy sztuki, co niewątpliwie czyni oddawaną do rak czytelników książkę ciekawszą i bardziej wartościową.
Dodatkowym walorem publikacji jest dołączona płyta, która zawiera dyskusje nad wygłoszonymi wykładami. Najnowszy tom serii Rozmowy o Komunikacji jest propozycją, którą można polecić każdemu badaczowi komunikacji.
prof. dr hab. Grażyna Sawicka
SPIS TREŚCI
Michael Fleischer, Wypowiedź a komunikacja
Jan Pleszczyński, Komunikacja face-to-face a komunikacja medialna
Aleksy Awdiejew, Trzy poziomy schematyzacji w procesie komunikacji międzyludzkiej,
Aleksy Awdiejew
Grażyna Habrajska, Obrazy ideacyjne w interpretacji tekstu
Grażyna Habrajska, Aspekt czasowników a dopełnienie sensu
Anna Obrębska, Atrybutywna funkcja dopełniacza w ujęciu komunikacyjnym
Aleksy Awdiejew, Krytyczna analiza dyskursu a teoria ideologii
Magdalena Nowicka, Tworzenie rzeczywistości w studio telewizyjnym. Analiza dyskursu medialnego z elementami analizy performatycznej
Anita Szwajkowska, Gramatyka organizacji tekstu publicystycznego na przykładzie kazań
Teresa Abt, Let’s play the game Readers and renderings of AL
Karolina Dobrosz-Michiewicz, Kilka uwag o podobieństwie, kategoriach i kategoryzacji. Teoretyczne i metodologiczne podwaliny kognitywnej teorii stylizacji
Zofia Władyka-Łuczak, Postrzeganie reklamy
Marta Wybraniec, “Czytanie” baletu
Anita Filipczak-Białkowska, Językowe mechanizmy kreowania wiarygodnej informacji w faktoidalnych komunikatach prasowych
Anna Barańska-Szmitko, Kreowanie obrazu szminki i błyszczyka w tekstach katalogowych firmy Avon
>>> powrót do menu
 |
[2010] Od idei do inteligencji w działaniu, red. G. Habrajska
Wydawnictwo Charaktery, Kielce
Recenzenci: prof. dr hab. Barbara Bogołębska, prof. dr hab. Piotr Stalmaszczyk |
Fragment rozdziału Aleksy Awdiejew - renesansowy humanista:
Profesor Aleksy Awdiejew należy dziś do czołówki polskich językoznawców. Tak jak na początku XX wieku Ferdinand de Saussure zaproponował koncepcję całościowego opisu struktury języka, rozwijaną później w różnych jej aspektach na całym świecie, tak Aleksy Awdiejew u progu XXI wieku zaproponował koncepcję całościowego opisu języka w komunikacji. Takie holistyczne ujęcie zagadnień związanych z teorią i praktyką komunikowania za pomocą języka możliwe było dzięki jego wszechstronnym zainteresowaniom i wrodzonym zdolnościom, których uaktywnienie wymusiło na nim życie.
Alosza, urodzony 18 lipca 1940 roku w Stawropolu, wykazuje większość cech właściwych dla swojego znaku zodiaku. Jako Rak jest uczuciowy i wrażliwy. Doskonale wczuwa się w nastrój innych ludzi, umie też się do niego dopasować. Bardzo ważne jest dla niego poczucie bezpieczeństwa. Rzadko ryzykuje. Uzależnia się emocjonalnie od partnera. Rodzina jest dla niego bardzo ważna - stanowi oparcie i miejsce schronienia. Uwielbia gotować i karmić wszystkich. Łatwo zapamiętuje duże partie tekstu i ma dobrą pamięć wzrokową. Odpoczywa najchętniej w ciszy i spokoju. Według horoskopu chińskiego jest Smokiem. Zgodnie z arystokratyczną naturą swego znaku oczarowuje ludzi, ale nikomu się nie podporządkowuje. Trzeba go akceptować takim, jakim jest, bo innym nie będzie. Skrywają się w nim niezmierzone pokłady najróżniejszych mocy. Charakteryzuje go żądza działania i niemal religijna gorliwość w realizacji własnych ideałów. Nigdy nie ogranicza się jedynie do rozpoczęcia akcji. Jest strażnikiem dobrobytu, uczuć i mocy, a swoją energią wypełnia każde miejsce, w którym się pojawi. Sił starcza mu na wszystko, nie musi się oszczędzać […].
prof. dr hab. Grażyna Habrajska
SPIS TREŚCI
Grażyna Habrajska, Aleksy Awdiejew - renesansowy humanista
Rozdział I. Humor - element łączący Aloszę Awdiejewa z Aleksym Awdiejewem
Stanisław Szelc, Kocham Aloszę
Henryk Sawka, Pios' napisana na Benefis Aloszy w Teatrze STU
Krzysztof Daukszewicz, Limeryk dla Aloszy
Artur Andrus, Alosza Awdiejew - naukowy dowód niezwykłości twórczości i osobowości
Igor Awdiejew, Humor w muzyce,
Jerzy Bralczyk, Dowcip, czyli inteligencja
Rozdział II. Filozofia, psychologia, lingwistyka i informatyka w stosunku do komunikologii
Michael Fleischer, Komunikacja konstruktywistycznie, czyli dlaczego tradycyjne koncepcje komunikacji są do niczego
Jan Pleszczyński, Filozofia gramatyki komunikacyjnej
Sławomir Wiak, Marcin Sychniak,
Lingwistyczny system informatyczny oparty o lingwistyczną bazę danych, związany z przetwarzaniem języka naturalnego
Janina Labocha, Komunikacja językowa a gramatyka
Ireneusz Bobrowski, O kilku poziomach interpretacji zdań
Dorota Szumska, Samotność wśród semów, czyli rozterki metodologiczne semantyka
Elżbieta Tabakowska, Podwójne standardy: o związku dwojakiego rządu w gramatyce kognitywnej i w gramatyce komunikacyjnej
Iwona Nowakowska-Kempna, Nowe jednostki leksykalne. Od uzusu do normy. Od pragmatyki do semantyki
Krzysztof Korżyk, Constru(ct)ing Meanings of the Futurę through the Present
Piotr Zielonka, Kilka słów o inklinacjach poznawczych
Krzysztof Ozga, (Nie)izomorfizm jako kryterium analizy translatologicznej
Rozdział III Komunikacyjna analiza tekstu i dyskursu
Joanna Ślósarska, Gramatyka wymiany doznań w kontekście systemowej i partykularnej interpretacji konfiguracji sensu
Grażyna Habrajska, “Mapa ideologiczna” Aloszy Awdiejewa
Elżbieta Laskowska, Akty wartościująco-emotywne w komentarzach internetowych
Piotr Lewiński, Strategie operacyjne w dyskursie argumentacyjnym
Krystyna Data, Strategie konwersacyjne w tytułowaniu podręczników
Halina Kudlinska, O wybranych elementach retorycznego kodu reklamy (na przykładach j. polskiego i rosyjskiego)
Andrzej Kudra, (Kon)tekst
Anna Krupska-Perek, Czarodziejskie lustro czy krzywe zwierciadło (rozważania o wywiadzie)
Irena Kamińska-Szmaj, Uśmiech w komunikacji społecznej
Aleksander Kiklewicz, Klasyfikacja aktów mowy
>>> powrót do menu
 |
[2010] Rozmowy o komunikacji 4. Metodologia i praktyka komunikacji społecznej, red. G. Habrajska
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Michael Fleischer |
Z recenzji prof. dr. hab. Michaela Fleischera
Ciekawe i nowatorskie dla całego tomu jest bazowanie Autorów na najnowszych teoriach z dziedziny lingwistyki i odejście od tradycyjnych, w większości sfalsyfikowanych koncepcji, na korzyść pokazania konkretnych zastosowań aktualnych teorii na materiale rzeczywiście przebiegających komunikacji.
Podejście to wydaje mi się najcenniejszym aspektem tomu, gdyż kwestie w nim poruszane stanowią centralne pole zainteresowań dla prowadzonych dzisiaj w Europie badań w dziedzinie lingwistyki zorientowanej na ścisły jej kontakt z naukami pokrewnymi, jak socjologia, nauka o komunikacji, reklama, zjawiska rynkowe i gospodarcze czy wręcz – etologia. Jesteśmy bowiem dzisiaj w sytuacji, kiedy orientowanie się na język tylko jest już niewystarczające, gdzie zmuszeni jesteśmy odpowiedzieć na pytanie o komunikacyjną stratyfikację społeczeństwa, a nie jesteśmy już w stanie opierać się na wyznacznikach socjologicznych czy socjometrycznych. W społeczeństwach wysoko zdyferencjonowanych bowiem od rzeczy jest klasyfikowanie języka w ramach socjometrycznych jednostek. W sytuacji, w której szeroko rozumiane media homogenizują sytuacje i scenariusze komunikacyjne, błędem byłoby nieuwzględnianie tych zmian w odniesieniu do odmian języka. Znaleźć bowiem musimy nowe kryteria pozwalające na adekwatniejszy opis odmian funkcjonalnych w odniesieniu do zjawiska, które póki co określane jest jako lifestyle. I na tym polu Autorzy tomu wnoszą bardzo cenne dla nas ustalenia.
prof. dr hab. Michael Fleischer
SPIS TREŚCI
1. Tekst w gramatyce komunikacyjnej
2. Jednostki reprezentujące znaczenie informacyjne w tekście
2.1. Jednostka formalna a jednostka informacyjna, 2.2. Formalne wykładniki reprezentujące jednostkę informacyjną, 2.2.1 Jednostki izomorficzne, 2.2.1.1 Predykaty i metapredykaty, 2.2.1.2 Argumenty, 2.2.2 Jednostki nieizomorficzne, 2.2.2.1 Nieizomorficzność wewnętrzna, 2.2.2.2 Nieizomorficzność zewnętrzna, 2.2.3 Operatory w gramatyce komunikacyjnej, 2.2.3.1 Operatory ideacyjne, 2.2.3.2 Operatory tekstu, 2.2.3.3 Operatory interakcyjne
3. Kompresje i kondensacje
3.1. Hipertermy, 3.2. Tryby komunikacyjne, 3.3. Negacja
4. Systemowa analiza i interpretacja tekstu
4.1. Zasady rekonstrukcji dopełnienia sensu, 4.1.1 Określanie modusu wypowiedzi, 4.1.2 Wyodrębnianie z tekstu prymarnych układów predyka
towoargumentowych, 4.1.3 Rozpoznawanie ramy aktualizacji, 4.1.4 Analiza treści przekazanej pośrednio, 4.1.5 Eksplikacja sensów możliwych do automatycznego odtworzenia, 4.2. Porządkowanie informacji, 4.2.1 Spójność tekstu w gramatyce komunikacyjnej, 4.2.2 Ustalanie scenariusza relacji czasowo-przestrzennych, 4.2.3 Ustalanie relacji przyczynowo-skutkowych
5. Interpretacja standardowa a interpretacja partykulama
Przykładowe interpretacje tekstów
>>> powrót do menu
 |
[2010] PUBLIC RELATIONS małych firm, red. A. Obrębska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzent: prof. zw. dr hab. Michael Fleischer |
Ze strony wydawnictwa Primum Verbum
Public Relations małych firm jest to mini przewodnik po świecie biznesu nie tylko dla małych firm. Skompensowana wiedza zawarta w książce, stanowi podstawy niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstw. W publikacji znajdą się między innymi zagadnienia z zakresu projektowania kampanii PR. Czytelnik dowie się jak funkcjonuje PR w małych firmach oraz przeczyta o projektach kampanii małych firm. Niewątpliwą zaletą tej książki są nie tylko bogate ilustracje i przykłady, ale fakt że większość tych wskazówek autorki sformułowały na podstawie własnego doświadczenia.
SPIS TREŚCI
Anna Obrębska: Istota i funkcje public relations. Projektowanie kampanii PR
Anna Obrębska: Funkcjonowanie PR w małych firmach
Aleksandra Rudzka: Projekt kampanii PR dla hotelu „Leśne Ustronie”
Gabriela Chuberska: Projekt kampanii PR dla firmy „Domtex”
>>> powrót do menu
 |
[2009] Komunikacja wizualna w przestrzeni społecznej, red. A Obrębska
Wydawnictwo Primum Verbum, Łódź
Recenzent: prof. dr hab. Maryla Hopfinger |
Z wprowadzenia:
Współczesne przekomunikowanie przestrzeni społecznej powoduje, że komunikacja wizualna staje się m.in. strategią w walce o uwagę odbiorcy. Grafizacja i wizualne uatrakcyjnianie materiałów medialnych i marketingowych jest postępującą i – jak się zdaje – nieodwracalną tendencją we wszystkich obszarach życia. Komunikacja wizualna jest także badawczą przestrzenią, w której interesujące spostrzeżenia i wnioski mogą odnajdywać przedstawiciele różnych dyscyplin naukowych. Oddawana do rąk czytelników książka zawiera teksty socjologów, językoznawców, literaturoznawców, plastyków, wybitnych znawców komunikacji i mediów, którzy przez pryzmat swoich dyscyplin badawczych analizowali i charakteryzowali zagadnienia dotyczące teorii wizualizacji lub perswazyjnej roli obrazu w różnych obszarach życia społecznego. Badacze szukali odpowiedzi m.in. na pytania, w czym tkwi wielka siła oddziaływania wizualnych komunikatów; jaki wpływ wizualne postrzeganie wywiera na język i kulturę; jak media dostosowują się do społecznych przemian i jakie piętno na społeczeństwie wywiera rozwój technologii.
dr Anna Obrębska
SPIS TREŚCI
Grażyna Habrajska: Kategoria obserwatora a proces wizualizacji
Joanna Ślósarska: Gęstość anonimowego szeptu (na przykładach poezji i założeń poetyki kognitywnej jako „wypowiedzi" z „audiowizualnego archiwum")
Marek Czyżewski: Film jako źródło wiedzy o komunikowaniu i jako środek dydaktyczny. Analiza sceny z filmu W upalną noc Normana Jewisona
Tomasz Ferenc: Plakat wojenny jako narzędzie manipulacji wizerunkiem wroga i bohatera
Karol Franczak: Znaczenie sztuki publicznej dla współczesnych sporów o sferę publiczną
Michael Fleischer, Annette Siemes: Instrukcja używania miasta (dla wrocławian) - komunikacja społeczna w mieście (zarys projektu)
Barbara Bogołębska: Retoryka werbalno - wizualna w wybranych gatunkach dziennikarskich i okołodziennikarskich.
Anita Filipczak: Perswazyjne współoddziaływanie tekstu i obrazu w prasie
Monika Worsowicz: Lektura, pilotaż, nawigowanie - o grafizacji materiałów dziennikarskich na przykładzie jedynek Dziennika Łódzkiego
Sandra Camm: O mechanizmach homotypii gatunkowej Joanna Mikosz: Niestandardowa reklama prasowa Anna Ryłko-Kurpiewska: W kręgu baśniowych bohaterów, czyli o baśni w reklamie raz jeszcze
Michael Fleischer: Kognitywna asymilacja przedmiotów i ich językowa reprezentacja
Maciej Tomczak: Współczesna kultura wizualna a kształcenie na uczelniach szkół wyższych
Małgorzata Łosiewicz: Rola obrazu w komunikacji społecznej
Karolina Dudek: Przestrzeń biura jako narzędzie komunikacji
Anna Obrębska: Szyld jako element tożsamości firmy i narzędzie kształtowania jej wizerunku
Michał Grech: Wizualna prezentacja wybranych polskich uczelni niepublicznych na stronach www.
Izabela Franckiewicz: Od wizualności do multimedialności - przeobrażenia kultury i sztuki. Zmiana statusu odbiorcy
>>> powrót do menu
|
[2009] Rozmowy o komunikacji 3. Problemy komunikacji społecznej, red. G. Habrajska
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Joanna Ślósarska
|
Z recenzji prof. dr hab. Joanny Ślósarskiej
[...] Problemy komunikacji społecznej to spójny zbiór inspirujących, bogatych merytorycznie rozważań, skupiających uwagę czytelnika na problemach komunikacji społecznej, formułowanych w różnorodnych perspektywach metodologicznych, a także świetnie ugruntowanych we współczesnych kontekstach empirycznych. Autorzy rozważań podejmują problematykę strategii propagandowych i agitacyjnych, analizują aksjologię w dyskursach publicznych, proponują schematy pojęciowe do analizy ról komunikacyjnej, postulują reinterpretację retoryki i filozofii języku na tle ponowoczesnego pragmatyzmu, odsłaniają procesy asymilacji wielkich mitów kulturowych w skomercjalizowanych formach przekazu. [...]
Prezentowany zbiór studiów to ważna i potrzebna publikacja o intencjonalnie założonym szerokim profilu odbiorczym – adresatami prezentowanych tekstów mogą być zarówno studenci, zajmujący się ogólnymi problemami komunikacji społecznej w ramach akademickiego programu edukacji, jak i specjaliści, zainteresowani rozwijaniem w perspektywie komunikacji społecznej teoretycznych i empirycznych podstaw retoryki, lingwistyki, psycholingwistyki, socjologii i antropologii kulturowej.
prof. dr hab. Joanna Ślósarska
SPIS TREŚCI
Aleksy Awdiejew, Grażyna Habrajska, Strategie propagandowe i agitacyjne
Elżbieta Laskowska, Wartościowanie w dyskursie publicznym
Krzysztof Grzegorzewski, Rola retoryki w komunikacji polityków i dziennikarzy z masowym odbiorcą (na przykładzie wybranych programów telewizyjnych poświęconych tzw. “aferze taśmowej” i “seks-aferze w Samoobronie”
Jan Pleszczyński, Epistemologiczne aspekty przekazu medialnego
Michael Fleischer, Proces corporate identity i jego środowisko a reklama
Halina Kudlińska, Słowa-klucze jako obiekty kultury w dyskursie reklamowym
Józef Maciuszek, Antonimia przymiotnikowa a przetwarzanie negacji
Janusz Maciaszek, Filozofia języka Donalda Davidsona
Teresa Podemska-ABT, Indigenous literaturę of Australia, an ambivalent question of self
 |
[2008] Rozmowy o komunikacji 2. Motywacja psychologiczna i kulturowa w komunikacji, red. G. Habrajska
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempna |
Z recenzji prof. dr hab. Iwony Nowakowskiej - Kempnej
Przedstawione do recenzji teksty stanowią dojrzały, interesujący dyskurs naukowy poświęcony motywacji psychologicznej i kulturowej w komunikacji. Tworzą spójną całość, w obrębie której ukazane zostały mechanizmy operowania obrazami mentalnymi i symbolami kolektywnymi oraz ich roli w procesie komunikacji. Doskonale przedstawione w jednych tekstach procesy skanowania obrazów mentalnych i tworzenia amalgamatów, w innych przyrównane są do obrazów ideacyjnych oraz ich standaryzacji, która umożliwia wykorzystanie tychże standardów semantycznych w procesie komunikacji. Obserwujemy zatem ujęcia obrazowania zarówno z perspektywy subiektywnej - właściwej koncepcjom kognitywistycznym - jak i z perspektywy intersubiektywnej - typowej dla koncepcji komunikatywistycznych wzajemnie się uzasadniające. Znakomicie zostało ukazane wykorzystanie w procesie argumentacji aksjologicznej symboli kolektywnych, stereotypów i konstruktów kulturowych. Zapoznać się możemy także z problemami związanymi z dysonansem poznawczym / aksjologicznym w komunikacji. Te różnorodne, a równocześnie powiązane ze sobą wieloma wątkami teksty, inspirują do przemyśleń i mogą być teoretyczną wskazówką do badań materiałowych.
Płyta, która stanowi załącznik do publikacji, zawiera zarejestrowane dyskusje nad niektórymi z przedstawionych tekstów. Dołączenie tego rodzaju materiałów jest bardzo cenne. Po pierwsze, umożliwia porównanie tekstu wygłaszanego z napisanym, co stanowi bardzo interesujący materiał do analiz na zajęciach dydaktycznych ze studentami. Po drugie, pozwala porównać własne przemyślenia z opiniami przedstawionymi w dyskusji przez innych. W czasach, kiedy mamy bardzo mało czasu na wymianę myśli naukowej, choć w minimalnym stopniu wypełnia tę lukę. Na płycie znajdują się również niezmiernie interesujące dyskusje panelowe, które stanowią merytoryczne dopełnienie tekstów opublikowanych w wersji graficznej.
prof. dr hab. Iwona Nowakowska - Kempna
SPIS TREŚCI
Marek Tokarz, Dysonans poznawczy w komunikacji
Piotr Fąka, Wiarygodność w komunikacji werbalnej – wstępne obserwacje i hipotezy
Joanna Ślósarska, Tekst poetycki w perspektywie hipotezy mentalnego skanowania
Michael Fleischer, Stabilność symboli kolektywnych
Henryk Pustkowski, Retoryka kognitywna?
Aleksy Awdiejew, Teoria amalgamatów a kompozycja sensu
Aleksy Awdiejew, Argumentacja aksjologiczna w komunikacji publicznej
Grażyna Habrajska, Druga rzeczywistość jako baza do konstruowania trzeciej rzeczywistości
Elżbieta Laskowska, Dynamiczność “trzeciej rzeczywistości” na przykładzie wizerunku polityka
Piotr Fąka, Funkcje pragmatyczne wypowiedzi ironicznych
Jan Pleszczyński, Medialne kanały informacyjne, światoobrazy i obrazy świata (rozważania z zakresu media studies)
Urszula Kokot, Dyskurs perswazyjny medyka w kontakcie z pacjentem
|
[2007] Mechanizmy perswazji i manipulacji. Zagadnienia ogólne, red. G. Habrajska
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Iwona Nowakowska-Kempna
|
Z wprowadzenia:
Oddajemy do rąk czytelników pierwszą część tekstów, stanowiących “zwiastun” rozważań poświęconych mechanizmom tworzenia i stosowania perswazji i manipulacji. Artykuły, do przeczytania których państwa zapraszamy, dotyczą zagadnień ogólnych, sygnalizujących podstawowe problemy. […] Więcej tekstów na temat mechanizmów perswazji i manipulacji, poświęconych szczegółowym zagadnieniom, opublikujemy w późniejszym terminie.
prof. dr hab. Grażyna Habrajska
SPIS TREŚCI
Elżbieta Laskowska, Lingwista wobec zjawiska manipulacji językowej
Marek Cybulski, Uwagi o tekstach perswazyjnych Pierwszej Rzeczypospolitej
Michael Fleischer, Zarys ogólnej teorii komunikacji, Marek Tokarz, Ocena społeczna - teoria i wnioski praktyczne
Aleksy Awdiejew, Konstruowanie trzeciej rzeczywistości
Aleksander Kiklewicz, Manipulacja i sugestia w strukturze funkcji pragmatycznej
Grażyna Habrajska Manipulacja za pomocą aktów emotywnych
Ireneusz Krzemiński, Mowa nienawiści - mowa o gejach i lesbijkach w polskim dyskursie publicznym
Jerzy Jastrzębski, Świat według mediów czy świat według nas
Anna Krupska-Perek, Manipulowanie dialogiem/polilogiem w politycznych dyskusjach medialnych (na przykładzie programu Co z tą Polską)
Helena Pczelincewa, Perswazyjne funkcje słowotwórczych środków języka
Marek Graszewicz, O nieistnieniu manipulacji
|
[2007] Mechanizmy perswazji i manipulacji, red. G. Habrajska i A. Obrębska
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Irena Kamińska-Szmaj
|
SPIS TREŚCI
PERSWAZJA l MANIPULACJA - ZAGADNIENIA OGÓLNE, NARZĘDZIA
Mirosława Ampel-Rudolf, Perswazja poprzez apel skierowany do uczuć
Andrzej Piotrowski, Kłamstwo jako technika wpływu społecznego
Józef Maciuszek, Presupozycje i negacja jako lingwistyczne narzędzia komunikacji perswazyjnej
Małgorzata Gamjan-Wilk, Manipulacja samowiedzą osób poddawanych technice” stopa w drzwiach”
RZEGLĄD KONCEPCJI - HISTORIA BADAŃ NAD MANIPULACJĄ
Michał Łabaszczuk, Pozajęzykowe podstawy i językowe aspekty manipulacji
Beata Mikołajczyk, Perswazja jako działanie językowe
Elżbieta Pachocińska, Badania nad manipulacją i perswazją w językoznawstwie
Dominik Kowalski, Perswazyjna definicja manipulacji
Ewa Mukoid, Filozofia manipulacji- propozycje
TEKSTY POLSKIE
Ewa Gruszczyńska, Anna Just, Przekład jako narzędzie perswazji w dawnych polskich gazetach ulotnych
Ewa Pogonowska, Artura Oppmana” służba poety” - perswazja w poezji patriotycznej o tematyce historycznej
Joanna Dybiec, Od opisu do propagandy - o wybranych przewodnikach polskich z lat 50. XX wieku
Magdalena Piechota, Odkłamywanie PRL-u - perswazja w reportażach Hanny Krall
Roman Wróblewski, Ocena haseł konstytutywnych w badaniach tekstów perswazyjnych
Krystyna Data, Manipulacja manipulacją w poradnikach polecanych w Internecie
Ewa Błachowicz, Plotka - manipulacja i perswazja” na odległość” i” na zapas”
TEKSTY OBCE
Luiza Rzymowska, O wywoływaniu fałszywego mniemania za pomocą słów - opis manipulacji uczniem w Sofiście Platona
Marta Czyżewska, Puryzm w Niemczech pod koniec XIX wieku jako narzędzie manipulacji
Anna Szyndler, Religia chrześcijańska i Kościół w III Rzeszy jako narzędzie i podmiot manipulacji
Magdalena Żyłko - Groele, Językowe środki manipulacji w III Rzeszy
Iwona Bartnicka, W okowach systemu - o filmowym obrazie instytucji totalnych
PERSWAZJA l MANIPULACJA W ASPEKCIE POLITYCZNYM l SPOŁECZNYM
Vladimir Patráš, Predvolebný bilbord v mechanizme politickej persuázie
Edyta Pałuszyńska, Strategie wywierania wpływu realizowane na poziomie struktur globalnych dialogu
Grażyna Sawicka, Manipulacja z zastosowaniem operatorów kondensacji w języku polityków
Iwona Kowal, Czy falstart może być oznaką manipulacji? - o autopoprawkach uczestników obrad komisji śledczej
PERSWAZJA l MANIPULACJA W MEDIACH
Jerzy Biniewicz, Rozmowy Tomasza Lisa z politykami - pragmatyka, struktura, język
Ewa Szkudlarek - Śmiechowicz, Niewerbalne środki komunikacji a moc perswazyjna wypowiedzi
Marcin Poprawa, Słowa i obrazy - sposoby przedstawiania wydarzeń w telewizyjnych serwisach informacyjnyc
Marek Falczewski, News telewizyjny jako czynnik politycznej manipulacji
Agnieszka Kula, Narzędzia perswazji i manipulacji w publicystyce ekonomicznej
Urszula Gajewska, Manipulacja i perswazja w prasie
Monika Grzelka, O autotematycznej perswazyjności tekstów odredakcyjnych
PERSWAZJA l MANIPULACJA W TEKSTACH SPECJALISTYCZNYCH
Anna Dolata-Zaród, Mechanizmy perswazji i manipulacji w tekstach specjalistycznych
Patrycja Pałka, Manipulacja - zła siostra perswazji
Paulina Łuczeńczyk, Mechanizmy perswazji w komunikacji przez Internet w procesie dydaktycznym
Anna Wojczyńska, Konstrukcja tożsamości dyskursu teoretycznoliterackiego w aspekcie perswazyjnym
PERSWAZJA l MANIPULACJA W REKLAMIE l W PUBLIC RELATIONS, REKLAMA
Małgorzata Guławska - Gawkowska, Somatyzmy jako źródło perswazji w reklamie
Katarzyna Ponikowska, Jolanta Klimczak - Ziółek, Reklamowe oblicza normalności
Jolanta Klimczak-Ziółek, Erotyzacja świata reklamowego jako strategia pozyskiwania widza-konsumenta
Tomasz Piekot, Perswazyjność przekazów werbalno-wizualnych
Dariusz Prasalski, Perswazja w niemieckich reklamach samochodów poprzez stosowanie treści” drugiego planu”
PUBLIC RELATIONS
Krzysztof Nowakowski, Public relations - perswazja czy manipulacja?
Urszula Michalik, Perswazja, manipulowanie postawami odbiorców a kształtowanie wizerunku firmy
Katarzyna Klauzinska, Mechanizmy perswazji w autoprezentacji
Anna Obrębska, Perswazja poprzez kreowanie wizerunku polityka
Michał Grech, Autoprezentacja niepublicznych szkół wyższych na stronach domowych www
>>> powrót do menu
 |
[2006] Kognitywizm w poetyce i stylistyce, red. G. Habrajska, J. Ślósarska,
Wydawnictwo: Universitas, Kraków
|
Z wprowadzenia:
Przedstawiony czytelnikowi tom studiów poświęconych poetyce i stylistyce kognitywnej zamierzony jest jako rozszerzenie i dopełnienie polskich osiągnięć badawczych w zakresie lingwistyki kognitywnej. Obejmuje kluczowe dla kognitywizmu zagadnienia, począwszy od dynamiki znaczenia poprzez analizę semantycznego continuum, próbę spojrzenia na granice metafory, zastosowania metodologii kognitywnych do analizy i interpretacji tekstów, aż po opracowania szczegółowe, takie jak nowe spojrzenie na metaforę czy organizację czasu i przestrzeni w utworach literackich.
Zgodnie z założeniami kognitywizmu i w naszym tomie znalazło odbicie interdyscyplinarne podejście do analizy tekstu, uwzględniające aspekty psychologiczne i filozoficzne, jak również zastosowanie metodologii i technik kognitywnych do interpretacji innych dzieł sztuki.
Mamy nadzieję, że każdy z czytelników znajdzie tu inspiracje do własnych dociekań służących odkrywaniu nowych sensów zawartych w tekstach literackich, poznawaniu świata i siebie.
prof. dr hab. Grażyna Habrajska, prof. dr hab. Joanna Slósarska
SPIS TREŚCI
Barbara Lewandowska-Tomaszczyk, Konstruowanie znaczeń i teoria stapiania
Tomasz P. Krzeszowski, Czy istnieją niemożliwe metafory? – kilka uwag o ograniczeniach metaforyzacji
Iwona Nowakowska-Kempna, Słowo poetyckie w badaniach kognitywnych
Agnieszka Będkowska-Kopczyk, Michał Kopczyk, Podmiot pisarski esejów Zbigniewa Herberta jako obserwator
Agnieszka Libura, Przestrzenie mentalne w dyskursie poetyckim
Dorota Korwin-Piotrowska, Czytanie tekstu – czytanie przestrzeni
Barbara Grzeszczuk, Metafora konceptualna – na przykładach z polskiej poezji dwudziestowiecznej
Ewa Sławkowa, Styl francuskiego przekładu Sonetów krymskich – perspektywa kognitywna
Ewa Biłas, Muzyka w poezji. Językowy obraz „muzyki” w ujęciu kognitywnym
Natalia Lemann, Prototyp i profilowanie przedmiotu mentalnego SMOK w literaturze fantasy, na wybranych przykładach
Aleksander Główczewski, Komizm w komunikacji literackiej (rozważania w perspektywie kognitywistycznej)
>>> powrót do menu
 |
[2006] Rozmowy o komunikacji 1. Poprawność polityczna, red. G. Habrajska,
Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask
Recenzent: prof. dr hab. Anna Krupska-Perek |
Z recenzji prof. dr hab. Anny Krupskiej-Perek
Interesująca, ważna i potrzebna wymiana myśli miedzy naukowcami - nauczycielami akademickimi, zajmującymi się nie tylko profesjonalnie, ale i z pasją badawczą językiem jako narzędziem komunikacji wartościowaniem w języku i tekstach, relacjami międzyludzkimi. Wydaje się, że dziś - może bardziej niż kiedykolwiek - poważna, głęboka refleksja intelektualna na podjęty tu temat jest pilnie potrzebna życiu politycznemu w Polsce.
Celem dyskusji nie było przede wszystkim zbudowanie jakiejś obowiązującej definicji słownikowej zjawiska poprawności politycznej, ale raczej poddanie go obserwacji i rozpoznaniu z kilku punktów widzenia i z uwzględnieniem różnych jego aspektów. Poszukiwano między innymi zasięgu społecznego poprawności politycznej (relacje interpersonalne, grupy społeczne); zakresu komunikacyjnego (poglądy, intencje, słowa); miejsca wśród innych zjawisk społecznych (etykieta językowa a etyka słowa, kultura polityczna, dyscyplina ideologiczna); instancji decydującej o poprawności/niepoprawności politycznej (odbiorca wypowiedzi, elity władzy, zwyczaj społeczno-językowy); oceny zjawiska (neutralne, ambiwalentne, negatywne, nawet niebezpieczne).
prof. dr hab. Anna Krupska-Perek
SPIS TREŚCI
Marek Tokarz, Polityczna poprawność
Aleksy Awdiejew, Poprawność polityczna
Grażyna Habrajska, Poprawność polityczna
Elżbieta Laskowska, Głos w dyskusji na temat poprawności politycznej
Jan F. Jacko, Semiotyczne aspekty poprawności politycznej
Janusz Maciaszek, Poprawność polityczna i perswazja językowa
Marek Palczewski, Kilka uwag o tzw. Poprawności politycznej w mediach
Krzysztof Polok, Artykuł poprawny politycznie
Patrycja Pałka, Poprawność polityczna w nauczaniu języka polskiego jako obcego
Grażyna Zarzycka, O języku opisu przedstawicieli innych ras i kultur (na marginesie dyskusji o poprawności politycznej)
>>> powrót do menu
 |
[2006] Bianek B, Widok z wnętrza szklanego orzecha, red. A. Szwajkowska, P. Połetek,
Wydawnictwo WSHE, Łódź
|
Widok z wnętrza szklanego orzecha to zbiór utworów przynależnych do poezji buntu. Zwykło się przyjmować, iż późne debiuty przynoszą poezję ugrzecznioną, stonowaną i uciekającą od nadmiernej ekspresji i jaskrawości. Twórczość pani Barbary Bianek jest zgoła odmienna. W prezentowanym tomiku (jak i zresztą w całej twórczości poetki) o kruchości, słabości i rezygnacji mówi buntownik. Różnorodność tematyki, odwołań i motywów sprawia, iż tom jest wędrówką przez mity i opowieści. Wcielając się w Penelopę czy Dalilę, stojąc na polu bitwy czy nad łóżkiem zasypiającego dziecka, obserwuje gasnące życia, przemijanie, samotność. Poezja Barbary Bianek wydaje się budzić w czytelniku głęboko skrywany strach przed nieuniknioną śmiercią i zachęcać do pogodzenia się z nią, równocześnie jest docenieniem szczęścia i piękna niesionego przez życie.
Anita Szwajkowska
SPIS TREŚCI
WĘDRÓWKA:
Być albo, Oczekiwanie, Wyznanie, Do miłości, Powrót do Itaki, Wędrówka, Modlitwa, Zegar, ***, Monolog kota, Los, Ikar, Na śmierć Matki, Śmierć, Tunel, Cmentarz żydowski, Przemijanie;
OD BRĄZU DO PIERWSZEJ ZIELENI:
Widok z wnętrza szklanego orzecha, Atak, Do klatki, Łowca, Zaklinacz szczurów, Primavera smutna, Piękno swojskie, Z Baudelaire’a Madonnie w guście hiszpańskim, Miłość, Samson i Dalila, Od brązu do pierwszej zieleni, Cień, Koń, Wódz, Ranny, Do turysty, Pragnienie;
CHANT D’AUTOMNE:
Chant d’automne, Śpiew jesieni
 |
[2001] Język w komunikacji 1,
red. G. Habrajska,
Wydawnictwo WSHE, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab.
Aleksy Awdiejew, prof. dr hab. Elżieta Laskowska, prof. dr hab. Kazimierz Michalski, prof. dr hab. Joanna Ślósarska
|
“Język w komunikacji” to trzytomowa publikacja poświęcona zagadnieniom języka w teorii komunikacji w odniesieniu do zaproponowanych w komunikatywizmie trzech poziomów języka: ideacyjnego, interakcyjnego i poziomu organizacji dyskursu. Zawiera rozważania poruszające zagadnienia ogólne, jak i stanowiące efekt analiz poszczególnych tekstów.
W książce “Język w komunikacji 1” znalazły się artykuły Jerzego Bartmińskiego, Grażyny Habrajskiej, Doroty Szumskiej oraz Krzysztofa Ozgi, które nawiązują bezpośrednio do przewodniego tekstu Aleksego Awdiejewa. Trzy ostatnie w różny sposób dotyczą zagadnień kondensacji. Grażyna Habrajska w artykule Presupozycja - kondensacja - implikatura wskazuje na wzajemne zależności między kondensacją, implikaturą i presupozycją pragmatyczną w procesie komunikacji. Widzi miejsce kondensacji po stronie nadawcy, implikatury po stronie odbiorcy, a presupozycję pragmatyczną traktuje jako wspólną wiedzę nadawcy i odbiorcy niezbędną do trafnej inferencji. Dorota Szumska w artykule O sztuce kondensacji oddziela kondensację, proces o charakterze twórczym od kompresji, która jest mechanizmem wykorzystującym standard semantyczny. Natomiast o miejscu implikatur w interpretacji komunikatu pisze Krzysztof Ozga w artykule Komunikacyjny efekt trywializmów. W artykule Glosa do kontrowersji wokół działań na ąuasi-tautołogiach Andrzej Bogusławski rozważa inne możliwości interpretacyjne quasi-tautologii “_ to (jest) _”, odrzuca istnienie w tym przypadku wspólnej wiedzy nadawcy i odbiorcy, pozostawiając bez odpowiedzi pytanie, czy można tu mówić o implikaturach Grice'a.
Z poziomem ideacyjnym gramatyki komunikacyjnej związany jest natomiast artykuł Jerzego Bartmińskiego Między systemem a tekstem: standardy semantyczne i standardowe motywy. Jest on poszukiwaniem tego co wspólne i różne w gramatyce komunikacyjnej zaproponowanej przez Aleksego Awdiejewa oraz koncepcji stereotypów opracowanej przez Jerzego Barmińskiego.
Wybranym, szczegółowym zagadnieniom z poziomu ideacyjnego poświęcone są następne dwa teksty Renaty Rodak i Aliny Kępińskiej. Artykuł Renaty Rodak Przyimek/prefiks “bez” w komunikacji pozostaje całkowicie na gruncie metodologii gramatyki komunikacyjnej. Ukazuje funkcjonowanie konektora “bez” w procesie komunikacji. Natomiast w artykule Jedno małe “się” Alina Kępińska omawia wybrane funkcje tego operatora ideacyjnego. Mimo tradycyjnego sposobu opisu, tekst mieści się całkowicie w koncepcji komunikatywizmu.
Inną koncepcję języka i gramatyki zaprezentował Piotr Stalmaszczyk w artykule Gramatyka generatywna w poszukiwaniu istoty języka, w którym nawiązuje do teorii gramatyki generatywnej rozwijanej przez Noama Chomsky'ego oraz jej modyfikacji zaproponowanych przez Raya Jackendoffa. Na koniec autor stwierdza, że interesującą perspektywą dla gramatyki generatywnej byłoby otwarcie na komunikatywizm, proponowany przez Aleksego Awdiejewa.
Na pograniczu etnolingwistyki i gramatyki kognitywnej pozostaje artykuł Kamili Turewicz Grammatical structure as conceptual structure: Evidence from language death.
Kolejny artykuł Michała Fleischera Podstawy konstruktywistycznej i systemowej teorii komunikacji jest prezentacją koncepcji systemu kultury jako “drugiej rzeczywistości” w powiązaniu z teorią komunikacji.
W kręgu teorii komunikacji pozostają również następne trzy teksty Krzysztofa Korżyka, Grażyny Sawickiej i Elżbiety Laskowskiej. Artykuł Krzysztofa Korżyka Wydarzenie komunikacyjne - metafora a rzeczywistość ma charakter głównie metodologiczny, zawiera rozważania na temat teorii kodowej języka, gdzie wydarzenie komunikacyjne jest przedstawione jako wspólne działanie interpretacyjne nadawcy i odbiorcy. Do całościowego opisu komunikacji międzyludzkiej zmierza w swoich rozważaniach także Grażyna Sawicka w artykule Konwencja a kompetencja komunikacyjna. Z kolei świadomemu posługiwaniu się językiem poświęcony jest tekst Elżbiety Laskowskiej Kilka uwag o świadomości metakomunikacyjnej. Autorka szuka odpowiedzi na pytania czy na podstawie obserwacji zachowań komunikacyjnych można rozpoznać cele wypowiedzi, określić jakie środki zostały zastosowane dla osiągnięcia celu wypowiedzi i czy w akcie komunikacji przestrzegane są normy grzecznościowe i etyczne.
Najwięcej referatów umieszczonych w tym tomie dotyczy poziomu interakcyjnego języka. Ten cykl tekstów otwiera artykuł Anny Krupskiej-Perek Kod językowy a inne składniki aktu komunikacji bezpośredniej. Autorka koncentruje się przede wszystkim na niewerbalnych elementach przekazu, określając wyraźnie miejsce języka w komunikacie wśród innych systemów semiotycznych. Do zagadnień tych nawiązuje również Jacek Warchala w artykule Warunki współprodukowania tekstu potocznego. Koncentruje się on głównie na specyfice potocznego tekstu dialogowego. Potwierdza tezę o dużym nasyceniu kondensacją i kompresją tekstów języka naturalnego, choć nie posługuje się tymi terminami, nawiązuje do zagadnień związanych z presupozycją. Na inny aspekt potoczności zwróciła uwagę Małgorzata Kita w artykule Język potoczny jako język bliskości. Przypomniała, że w komunikacji poza poziomem treści nie mniej istotny jest poziom relacji, a relację bliskości uważa za tę, która w interakcji decyduje o wyborze języka potocznego. Od relacji bliskości nie odbiega też treść artykułu Andrzeja Bogusławskiego Zróżnicowanie zwracania się do bliźnich - skąd ono? Autor dowodzi w nim, że honoryfikatywne zróżnicowanie form adresatywnych wynika z potrzeby poczucia bezpieczeństwa wobec bliźnich. Przykłady różnych form adresatywnych podaje Renata Przybylska w artykule Czy w języku polskim istnieje osobna kategoria adresatywów? uzasadniając, że stanowią one odrębną kategorię. Dopełnieniem tego tekstu jest artykuł Anny Dąbrowskiej O sposobach zmniejszania dystansu między rozmówcami, w którym opisuje adresatywa stosowane w ulotkach. Nieco szerzej nawiązuje do konstrukcji krótkich tekstów o charakterze nakłaniająco-perswazyjnym Kazimierz Ożóg w artykule Ulotne teksty wyborcze jako językowe działanie, gdzie rozpatruje makroakt wyborczy jako całość złożoną z mikroaktów, ukazując tym samym interakcyjny charakter tekstu wyborczego. Z kolei specyfice porozumiewania się w miejscu pracy poświęcony jest tekst Urszuli Żydek-Bednarczuk Komunikacja językowa w instytucji.
Bardziej szczegółowych zagadnień związanych z interakcją dotyczą artykuły Agnieszki Oskiery, Makarego Stasiaka, Auriki Chervinsky i Margarity Nadel-Czerwińskiej, Elizy Grzelakowej, Agnieszki Libury, Andrzeja Charciarka, Alicji Gałczyńskiej, Piotra Lewińskiego, Wojciecha Chlebdy, Władysława Chłopickiego i Jerzego Świątka.
W artykule Agnieszki Oskiery Operatory interakcyjne w strategiach konwersacyjnych dialogu radiowego przedstawiony został przegląd różnych operatorów interakcyjnych, dokonany według propozycji podziału Aleksego Awdiejewa.
Problemom aksjologicznym poświęcone są trzy teksty. Artykuł K. Makarego Stasiaka Świadomość wartości wprowadza nas w zagadnienia świadomego kształtowania przez człowieka własnego świata wartości. Stosowaniu ironii poświęcony jest tekst Elizy Grzelakowej (Ironia w dyskusji politycznej). Natomiast artykuł Auriki Chervinsky i Margarity Nadel-Czerwinskiej Fenomen “obrotnego jazyka” v sovriemiennoj ruskoj razgavornoj rieczijtst analizą społecznego tła komunikacyjnego w warunkach totalitaryzmu.
Z poziomem interakcyjnym związany jest także artykuł Agnieszki Libury Schematy wyobrażeniowe współtworzące znaczenia czasowników modalnych. Autorka stosuje w nim ujęcie kognitywne, odrębne od proponowanego w gramatyce komunikacyjnej. Również inne jest rozumienie modalności. Analizowane w artykule przykłady, gdyby popatrzeć na nie z perspektywy gramatyki komunikacyjnej, bliższe byłyby operatorom działania i metaopera-torom perswazji niż operatorom modalnym. Przedstawione tu rozważania dowodzą, jak duże są nadal rozbieżności w posługiwaniu się przez językoznawców terminologią, zwłaszcza tą, która została przeniesiona na grunt lingwistyki z innych dziedzin nauki.
W kręgu operatorów działania pozostają kolejne dwa teksty dotyczące nakłaniania oraz odmawiania. O wybranych sposobach nakłaniania do działania pisze Andrzej Charciarek w artykule O grzecznościowych funkcjach pragmatycznych wypowiedzeń pytajnych, natomiast o odmawianiu pisze Alicja Gałczyńska w artykule Strategie odmawiania we współczesnym języku polskim.
Dalsze teksty wiążą się z zagadnieniami perswazji i reklamy. Charakter ogólny ma artykuł Piotra Lewińskiego Granice perswazji. Autor zastanawia się nad istotą perswazji, mechanizmami uruchamiającymi funkcję perswazyjną, sposobami osiągania celu perswazji i strukturą komunikatu perswazyjnego. Natomiast analizę konkretnego materiału językowego zawierają artykuły Wojciecha Chlebdy Skrzydlaty koniec zimnej wojny, prezentujący pozostające do dziś w języku skrzydlate słowa minionego okresu oraz Władysława Chłopickiego i Jerzego Świątka Wpływ języka angielskiego na współczesny język polskiej reklamy, w którym zostały ukazane różne aspekty oddziaływania języka angielskiego na polską reklamę, takie jak upowszechnianie wypowiedzeń zawierających wyrazy nie odmieniane, mnożenie homonimów, problemy z pisownią itp.
Tom kończą rozważania z pogranicza poziomów interakcyjnego i dyskursu Aldony Skudrzykowej i Marcina Preyznera. Artykuł Aldony Skudrzykowej Kontekst indywidualny wobec kontekstu funkcjonalnego - jeszcze o kompetencji interakcyjnej charakteryzuje interakcyjne aspekty tekstu pisanego. Natomiast esej Marcina Preyznera jest refleksją językoznawcy nad relacją tekstu do myślenia zarówno nadawcy jak i odbiorcy, a w jego następstwie reagowania tekstem na tekst oraz relacją tekstu do rzeczywistości i do stereotypów. Odpowiedź na pytanie zawarte w tytule Po co są tekst? znajdziecie państwo na końcu tekstu Marcina Preyznera.
Na podstawie: G. Habrajska “Wstęp” [w:] “Język w komunikacji”, t. 1, Łódź 2001.
SPIS TREŚCI
Aleksy Awdiejew, Komunikatywizm (perspektywa metodologiczna badań lingwistycznych)
Grażyna Habrajska, Presupozycja – kondensacja – implikatura
Dorota Szumska, O sztuce kondensacji
Krzysztof Ozga, Komunikacyjny efekt trywializmów
Andrzej Bogusławski, Glosa do kontrowersji wokół działań na quasi-tautologiach
Jerzy Bartmiński, Między systemem a tekstem: standardy semantyczne i standardowe motywy
Kamila Turcwicz, Grammatical Structure as Conceptual Structure: Evidence from Language Death
Piotr Stalmaszczyk, Język i gramatyka w programie minimalistycznym i semantyce pojęciowej
Michael Fleischer, Podstawy konstruktywistycznej i systemowej teorii komunikacji
Krzysztof Korżyk, Wydarzenie komunikacyjne – metafora a rzeczywistość
Grażyna Sawicka, Konwencja a kompetencja komunikacyjna
Elżbieta Laskowska, Kilka uwag o świadomości metakomunikacyjnej
Renata Rodak, Przyimek/prefiks “bez” w komunikacji
Alina Kępińska, Jedno małe “się”
Anna Krupska-Perek, Kod językowy a inne składniki aktu komunikacji bezpośredniej
Jacek Warchala, Warunki współprodukowania tekstu potocznego
Małgorzata Kita, Język potoczny jako język bliskości
Andrzej Bogusławski, Zróżnicowanie zwracania się do bliźnich – skąd ono?
Renata Przybylska, Czy w języku polskim istnieje osobna kategoria adresatywów?
Anna Dąbrowska, O sposobach zmniejszania dystansu między rozmówcami
Urszula Żydek-Bednarczuk, Komunikacja językowa w instytucji
Agnieszka Oskiera, Operatory interakcyjne w strategiach konwersacyjnych dialogu radiowego
Agnieszka Libura, Schematy wyobrażeniowe współtworzące znaczenia czasowników modalnych
Makary Krzysztof Stasiak, Świadomość wartości
Eliza Grzelakowa, Ironia w dyskusji politycznej
Aurika Chervinsky, Margarita Nadel-Czerwinska, Феномен “обратного языка” в современной русской разговорной речи (коммуникативные модели тоталитаризма)
Andrzej Charciarek, O grzecznościowych funkcjach pragmatycznych wypowiedzeń pytajnych (na materiale języka rosyjskiego i polskiego)
Alicja Gałczyńska, Strategie odmawiania we współczesnym języku polskim
Krystyna Data, Strategie językowe w wybranych tekstach ofert handlowych
Piotr H. Lewiński, Granice perswazji
Wojciech Chlebda, Skrzydlaty koniec zimnej wojny
Kazimierz Ożóg, Ulotne teksty wyborcze jako językowe działanie
Władysław Chłopicki, Jerzy Świątek, Wpływ języka angielskiego na współczesny język polskiej reklamy
Marcin Preyzner, Po co są teksty?
Aldona Skudrzykowa, Kontekst indywidualny wobec kontekstu funkcjonalnego – jeszcze o kompetencji interakcyjnej
>>> powrót do menu
 |
[2001] Język w komunikacji 2,
red. G. Habrajska
Wydawnictwo WSHE, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab.
Aleksy Awdiejew, prof. dr hab. Elżieta Laskowska, prof. dr hab. Kazimierz Michalski, prof. dr hab. Joanna Ślósarska |
“Język w komunikacji” to trzytomowa publikacja poświęcona zagadnieniom języka w teorii komunikacji w odniesieniu do zaproponowanych w komunikatywizmie trzech poziomów języka: ideacyjnego, interakcyjnego i poziomu organizacji dyskursu. Zawiera rozważania poruszające zagadnienia ogólne, jak i stanowiące efekt analiz poszczególnych tekstów.
W II tomie “Języka w komunikacji” umieszczono artykuły ukazujące różne aspekty komunikacji w języku religijnym, komunikację poprzez sztukę i literaturę oraz miejsce rozważań kognitywistycznych i wartościowania w komunikacji.
Tom otwiera artykuł Marii Kamińskiej Piękno Papieskiego słowa. Wybrane problemy stylu Jana Pawła II, łączący elementy języka religijnego z komunikacją, w którym analizie filologicznej poddane zostały różnego rodzaju teksty (literackie i duszpasterskie) Papieża. Kolejne trzy artykuły wskazują na różne elementy interakcyjne w tekstach religijnych. Różnorodność samookreślenia w tekście osoby modlącej się ukazana została w artykule Zdzisławy Staszewskiej Nazwy nadawcy modlitwy “ Godzinkach Wacława”, co w efekcie pozwoliło uzyskać językowy obraz średniowiecznego nadawcy modlitwy. Zagadnieniom perswazji w tekście religijnym poświęciła swój tekst Ironia jako środek perswazji w “Postylli” Jakuba Wujka Magdalena Kuran. Natomiast Bożena Matuszczyk w artykule Pluralis homileticus jako strategia kształtowania relacji między kaznodzieją a słuchaczami zajęła się kształtowaniem kontaktu kaznodziei z wiernymi. W kręgu stylu oficjalnego pozostają także rozważania Barbary Bonieckiej w artykule Profile potoczności w wypowiedziach oficjalnych.
Następna grupa tekstów związana jest z komunikacją poprzez sztukę - obraz, ruch i dźwięk. Komunikowaniu przez obraz poświęcony jest esej Wandy Nowakowskiej Artysta obrazem mówiący... i artykuł ks. Michała Janochy Język ikony. Zagadnienia komunikacji przez ruch przybliża Bożena Taras w artykule O kulturowej kompetencji komunikatywnej w folklorze tanecznym. Problemy roli dźwięku w komunikacji prezentuje Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa w artykule Słowa, głosy, dźwięki w słuchowiskach radiowych. Cykl zamyka artykuł Bożeny Tracewicz Wybrane aspekty kulturowego zróżnicowania języka komunikowania niewerbalnego. Do zagadnień tych zbliżony jest również tekst Beaty Kaczmarczyk Język polskich służb dyplomatycznych w XVI wieku, w którym autorka przybliża nam instrukcje zachowań przeznaczone dla XVI-wiecznych dyplomatów.
Na funkcje nazw własnych w procesie komunikacji zwróciła uwagę Elżbieta Umińska-Tytoń w artykule Imię w codziennej komunikacji: dawniej i dziś, a na ich funkcje kreatywne Natalia Leman w tekście Onomastyka i jej rola w kreowaniu świata przedstawionego w literaturze fantasy. Artykuł Natalii Leman wprowadza nas w aspekt komunikacji poprzez literaturę. Znajdujemy tu zarówno ujęcia językoznawcze, jak i historycznoliterackie. Grom językowym w literaturze poświęcone są teksty Anny Ginter Gra sów w procesie komunikacji (na materiale powieści Vladimira Nabokova...) i Beaty Sobczak-Gieragi Kisielewskiego felietonowe gry z czytelnikiem. Kreacją poprzez konwersację w tekście literackim zajęli się Lidia Ignaczak Literacki portret konwersacyjny - próba charakterystyki na podstawie twórczości Trumana Capote'a, Michał Kuran Rola metaforyki mitologicznej w relacji nadawca-odbiorca we “Władysławie IV” S. Twardowskiego ze Skrzypny - dawniej i dziś i Piotr Pirecki O sztuce słowa w “Potrójnym z Plauta” Piotra Cieklińskiego (wybrane zagadnienia).
Funkcji komunikacyjnej przysłów poświęciły swe wstąpienia Jadwiga Kowalikowa Przysłowia jako komunikaty i Regina Wyżkiewicz-Maksimow Funkcje przysłów w procesie komunikacji. Inne gatunki mowy stały się przedmiotem rozważań Artura Rejtera Wyznaczniki opisu typów społecznych (na materiale XIX-wiecznych szkiców fizjologicznych) i Joanny Opoki Gatunki mowy w łódzkim Hyde Parku.
Kolejna grupa tekstów pozostaje na pograniczu lingwistyki, psychologii i filozofii. Artykuł Joanny Ślósarskiej Autometaforyzacja za pośrednictwem “pierwszych elementów poznania świata” zawiera rozważania nad wybranymi zagadnieniami z zakresu synektyki. Na rolę rozumienia w akcie komunikacji zwraca uwagę Mariusz Żuk w artykule O subiektywizmie w komunikowaniu się - refleksja językoznawcy i praktyka NLP (programowania neurolingwistycznego). W tym samym kręgu zagadnień pozostają rozważania Kamilli Termińskiej Tekst i tożsamość.
Tom kończą referaty związane z wartościowaniem w języku. Artykuł Jarosława Płuciennika Słów kilka o językowej konceptualizacji doświadczenia wzniosłości i jej związku z komunikacją, porusza problematykę bardzo specyficznie rozumianej wzniosłości w komunikacji, która obejmuje całą sferę ludzkiej emotywności. W kręgu zagadnień związanych z emocjami pozostaje również artykuł Romualdy Piętkowej Agonistyka czy empatia zasadą komunikacji językowej. Autorka włącza agonistykę do podstawowych elementów tworzących akt komunikacji, łącząc ją z racjonalną argumentacją i akceptacją odrębności partnera dialogu. Na pograniczu pragmalingwistyki i kultury języka pozostaje tekst Antoniny Grybosiowej Jak wartościują języki obce współcześni nadawcy medialni. Autorka potwierdziła w nim, że w polskich mediach najwyżej waloryzowany jest dziś język angielski, natomiast język niemiecki, francuski i łacina, niegdyś wyznaczniki wykształcenia i prestiżu społecznego, przestały być składnikami wzorcowej kompetencji komunikacyjnej. Z wyrażaniem postaw rosyjskiej młodzieży wiąże się artykuł Piotra Czerwińskiego Kommunikacija i priedmietnyj mir marginalnogo (naprimierije nominativov molodieżnogo slenga), w którym autor podejmuje próbę typologii tematycznej materiałów ze słowników żargonu młodzieżowego. Charakter analizy materiałowej różnych form wyrażania uczuć i emocji mają również artykuły Małgorzaty Borek O wyrażaniu uczuć i emocji i Ilony Biernackiej-Ligięzy Kleić na czym świat stoi - analiza wulgaryzmów najczęściej wykorzystywanych w języku polskim i angielskim. Tom kończą rozważania na temat wartości przekazywanych w Pieśni nad pieśniami Dominiki Dworakowskiej Wartości nadestetyczne “Pieśni nad pieśniami” jako propozycja aksjologiczna.
Na podstawie: G. Habrajska “Wstęp” [w:] “Język w komunikacji”, t. 1, Łódź 2001.
SPIS TREŚCI
Maria Kamińska, Piękno Papieskiego słowa. Wybrane problemy stylu Jana Pawła II
Zdzisława Staszewska, Nazwy nadawcy modlitwy w Godzinkach Wacława
Magdalena Kuran, Ironia jako środek perswazji w Postylli Jakuba Wujka
Bożena Matuszczyk, Pluralis homileticus jako strategia kształtowania relacji między kaznodzieją a słuchaczami
Wanda Nowakowska, Artysta obrazem mówiący
Michał Janocha, Język ikony
Bożena Taras, O kulturowej kompetencji komunikatywnej w folklorze tanecznym.
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa, Słowa, głosy, dźwięki w słuchowiskach radiowych
Barbara Boniecka, Profile potoczności w wypowiedziach oficjalnych (na przykładzie radiowych audycji dla dzieci i młodzieży)
Bożena Traciewicz, Wybrane aspekty kulturowego zróżnicowania języka komunikowania niewerbalnego
Elżbieta Umińska-Tytoń, Imię w codziennej komunikacji dawniej i dziś
Natalia Lemann, Onomastyka i jej rola w kreowaniu świata przedstawionego w literaturze fantasy (wybrane utwory polskiej fantasy na tle niektórych utworów anglojęzycznych)
Jadwiga Kowałikowa, Przysłowia jako komunikaty
Regina Wyżkiewicz-Maksimow, Funkcje przysłów w procesie komunikacji
Anna Ginter, Gra słów w procesie komunikacji (na materiale powieści Vladimira Nabokova Lolita, Rozpacz, Śmiech w ciemności)
Beata Sobczak-Gieraga, Kisielewskiego felietonowe gry z czytelnikiem
Lidia Ignaczak, Literacki portret konwersacyjny - próba charakterystyki na podstawie twórczości Trumana Capote'a
Piotr Pirecki, O sztuce słowa w Potrójnym z Plauta Piotra Cieklińskiego (wybrane zagadnienia)
Michał Kuran, Rola metaforyki mitologicznej w relacji nadawca-odbiorca we Władysławie IV
Samuela Twardowskiego ze Skrzypny - dawniej i dziś
Beata Kaczmarczyk, Język polskich służb dyplomatycznych w XVI wieku
Artur Rejter, Wyznaczniki opisu typów społecznych (na materiale XIX-wiecznych szkiców fizjologicznych)
Joanna Ślósarska, Autometaforyzacje za pośrednictwem “pierwszych elementów poznania świata”
Mariusz Żuk, O subiektywizmie w komunikowaniu się - refleksja językoznawcy i praktyka NLP (programowania neurolingwistycznego)
Kamilla Termińska, Tekst i tożsamość
Jarosław Płuciennik, Słów kilka o językowej konceptualizacji doświadczenia wzniosłości i jej związku z komunikacją
Dominika Dworakowska, Wartości nadestetyczne Pieśni nad pieśniami jako propozycja aksjologiczna
Joanna Opoka, Gatunki mowy w łódzkim Hyde Parku
Romualda Piętkowa, Agonistyka czy empatia zasadą komunikacji językowe/
Małgorzata Borek, O wyrażaniu uczuć i emocji
Antonina Grybosiowa, Jak wartościują języki obce współcześni nadawcy medialni
Piotr Czerwiński, Коммуникация и предметный мир маргинального (на примере номинативов молодежного сленга)
Ilona Biernacka-Ligieza, “Kląć na czym świat stoi” - analiza wulgaryzmów najczęściej wykorzystywanych w języku polskim i angielskim
>>> powrót do menu
 |
[2001] Język w komunikacji 3,
red. G. Habrajska
Wydawnictwo WSHE, Łódź
Recenzenci: prof. dr hab.
Aleksy Awdiejew, prof. dr hab. Elżieta Laskowska, prof. dr hab. Kazimierz Michalski, prof. dr hab. Joanna Ślósarska |
“Język w komunikacji” to trzytomowa publikacja poświęcona zagadnieniom języka w teorii komunikacji w odniesieniu do zaproponowanych w komunikatywizmie trzech poziomów języka: ideacyjnego, interakcyjnego i poziomu organizacji dyskursu. Zawiera rozważania poruszające zagadnienia ogólne, jak i stanowiące efekt analiz poszczególnych tekstów.
W ostatnim, trzecim tomie publikacji “Język w komunikacji” znajdują się artykuły związane z językiem stosowanym w tekstach prasowych, specjalistycznych, komunikacją w procesie dydaktycznym i komunikacją międzykulturową.
Pierwsza grupa tekstów w tomie III związana jest z różnymi aspektami języka, jakim posługują się autorzy tekstów prasowych. O wyrazach zapożyczanych, stanowiących dziś integralną część polskich tekstów, pisze Agnieszka Anisimowicz w artykule Spójnościowe aspekty zapożyczeń angielskich we współczesnej polskiej prasie. Kolejne artykuły są analizą różnych tekstów reklamowych. Przedmiotem rozważań zawartych w artykule Zenona Weigta Językowe środki perswazji w tekstach reklam niemieckich i polskich są polskie i niemieckie teksty reklamowe zamieszczone w czasopismach: “Focus”, “Stern”, “Polityka” i “Wprost”. Porównaniem reklam polskich i rosyjskich zajęła się Jolanta Labocha-Kruglik w artykule Współczesny tekst reklamowy - wybrane aspekty, natomiast analizę reklam z “Newsweeka” przeprowadziła Katarzyna Molek w artykule Wartościowanie jako językowy środek perswazyjny w tekstach reklamowych. Opisem reklam samochodów jest artykuł Rafała Zimnego Obraz samochodu jako kobiety w prasowych tekstach reklamowych, w którym autor analizuje, wykorzystując metody właściwe gramatyce kognitywnej, metaforę SAMOCHÓD TO KOBIETA. Dalsze dwa referaty poświęcone są odbiorowi reklam. Ewa Chludzińska w tekście Dziennikarze mediów lokalnych wobec reklamy telewizyjnej prezentuje opinie o reklamie dziennikarzy z Łomży. Natomiast Jadwiga Lizak w artykule Rola reklamy przy kreowaniu świata w literaturze dla młodzieży pokazuje przykłady wykorzystywania sloganów reklamowych przez uczniów szkół średnich we wzajemnych między nimi kontaktach oraz przenoszenia reklamowej leksyki do literatury młodzieżowej.
W kolejnej grupie artykułów analizowane są różne aspekty języka, jakim posługują się twórcy i odbiorcy tekstów specjalistycznych. Marija Kotjurowa w referacie Subjektivnaja modalnost kak osnova totalnosti naućnogo teksta ukazuje różnice między naukowym zobiektywizowanym tekstem a tekstem subiektywnym reprezentującym indywidualność autora. Funkcje języka stosowanego w medycynie omawia Alicja Kacprzak w artykule Funkcje języka specjalistycznego, a w dyskursie prawniczym - Anna Jopek Relacja nadawca-odbiorca w polskim dyskursie prawnym i prawniczym w świetle pragmatyki komunikacyjnej. Do określonego gatunku mowy nawiązują też: Maria Krauz Wzorzec strukturalny rysopisu. Intencje komunikacyjne nadawcy i strategia wobec odbiorcy a kształt językowy tekstu i Roman Roszko Język polskojęzycznych instrukcji obsługi kamer wideo. Ten blok tekstów zamyka artykuł Jolanty Szymańskiej O sceniczności tekstu naukowego w ujęciu pragmatycznym.
Następny cykl tekstów dotyczy różnych zagadnień związanych z komunikowaniem się przy pomocy komputera. W artykule Komunikacja przez komputer (CMC) Michał Lisecki podkreśla specyfikę tego rodzaju kontaktu i omawia różne jego aspekty. Z kolei artykuł Małgorzaty Jasińskiej Językowy savoir-vivre w Internecie zawiera wykaz stosowanych w Internecie znaków ikonicznych, akronimów angielskich wyrażeń i wskazania dotyczące sposobu porozumiewania się za pomocą komputera. Na koniec o różnicach między angielskim tekstem reklamowym i jego polskim przekładem pisze Anna Sorówka w artykule Komunikowanie przez internet - język reklamowych stron www a przekład.
Dalsze dziesięć artykułów dotyczy komunikowania się w procesie dydaktycznym. Artykuł Barbary Bogołębskiej Perswazyjność dawnych i współczesnych podręczników sztuki pisania (stylistyk praktycznych) zawiera przegląd zaleceń przekazywanych czytelnikom przez autorów podręczników. Natomiast warunki i właściwości komunikacji występującej w procesie kształcenia określone zostały w artykułach: Eugeniusza Cyniaka Podstawowe warunki komunikacyjnej funkcji edukacji polonistycznej w szkole, Ewy Popiel-Popiołek i Andrzeja Kudry O specyfice komunikacji dydaktycznej, Krystyny Wojtczuk Mówienie do dzieci jako kategoria komunikacyjna, Olgi Przybyła Akty mowy o funkcji ekspresywnej w języku nauczycieli, Kazimiery Gorczycy Sprawność komunikacyjna uczniów szkół ponadpodstawowych (zarys problematyki) i Teresy Marii Wójcik Sztuka erystyki a intensyfikacja nauczania języka rosyjskiego. Nieco inny charakter ma artykuł Teresy Świętosławskiej Dyskurs heurystyczny w dydaktyce literatury. Autorka zwraca uwagę na właściwe stosowanie heurezy w nauczaniu szkolnym w aspekcie komunikacji nauczyciela i ucznia. Specyficznym rodzajem tekstu o charakterze dydaktycznym zajęła się Maria Wojtak w artykule Strategie dyskursywne w pewnym typie tekstu dydaktycznego. Przedmiotem badań były tu wypowiedzi umieszczone przez Nadleśnictwo Lubartów na planszach dydaktycznych w Lasach Kozłowieckich.
Komunikacji ludności wiejskiej poświęcony jest artykuł Beaty Burskiej-Ratajczyk Odbicie kompetencji językowej w mowie mieszkańców wsi. Autorka na podstawie wykorzystywanych przez mieszkańców wsi środków językowych oceniła stopień kompetencji językowej informatora oraz jego kompetencję komunikacyjną. Z rozważań tych wynika, że ewolucja leksyki gwarowej jest skierowana na przystosowanie do nowych potrzeb komunikacyjnych.
Grupa tekstów zamykających tom wiąże się z komunikacją międzykulturową. O stosunku glottodydaktyków do uwzględniania w nauczaniu elementów wiedzy o kraju nauczanego języka pisze Bożena Banach w artykule Interkulturowe tendencje we współczesnej glottodydaktyce. Na zakłócenia w komunikacji zwracają uwagę Grażyna Zarzycka Typy zakłóceń w komunikacji międzykulturowej, Danuta Wróbel Pułapki znaczeniowe w komunikacji językowej jako dialogu międzykulturowego i Barbara Krucka Podobieństwa i kontrasty międzyjęzykowe - źródło zakłóceń w komunikacji. Natomiast wpływowi języka francuskiego na język ojczysty Polaków mieszkających we Francji poświęciła swe rozważania Halina Widła Strategie konwersacyjne osób używających na co dzień języka obcego - w rozmowach prowadzonych w języku ojczystym.
Na podstawie: G. Habrajska “Wstęp” [w:] “Język w komunikacji”, t. 1, Łódź 2001.
SPIS TREŚCI
Maria Krauz, Wzorzec strukturalny rysopisu. Intencje komunikacyjne nadawcy i strategia wobec odbiorcy a kształt językowy tekstu
Agnieszka Anisimowicz, Spójnościowe aspekty zapożyczeń angielskich we współczesnej prasie polskiej
Zenon Weigt, Językowe środki perswazji w tekstach reklam niemieckich i polskich
Jolanta Lubocha-Kruglik, Współczesny tekst reklamowy - wybrane aspekty (na materiale języka polskiego i rosyjskiego)
Katarzyna Molek, Wartościowanie jako językowy środek perswazyjny w tekstach reklamowych
Rafał Zimny, Obraz samochodu jako kobiety w prasowych tekstach reklamowych
Ewa Chludzińska, Dziennikarze mediów lokalnych wobec reklamy telewizyjnej
Jadwiga Lizak, Rola reklamy przy kreowaniu świata w literaturze dla młodzieży
Мария П. Котюрова, Субъективная модальность как основа тональности научного текста
Alicja Kacprzak, Funkcje języka specjalistycznego (na przykładzie języka medycyny)
Anna Jopek, Relacja nadawca-odbiorca w polskim dyskursie prawnym i prawniczym w świetle pragmatyki komunikacyjnej
Jolanta Szymańska, O sceniczności tekstu naukowego w ujęciu pragmatycznym
Michał Lisecki, Komunikacja przez komputer (CMC)
Małgorzata Jasińska, Językowy savoir-vivre w internecie
Anna Sorówka, Komunikowanie przez internet -język reklamowych stron www a przekład
Roman Roszko, Język polskojęzycznych instrukcji obsługi kamer wideo
Barbara Bogołębska, Perswazyjność dawnych i współczesnych podręczników sztuki pisania (stylistyk praktycznych)
Eugeniusz Cyniak, Podstawowe warunki komunikacyjnej funkcji edukacji polonistycznej w szkole
Ewa Popiel-Popiolek, Andrzej Kudra, O specyfice komunikacji dydaktycznej
Teresa Swiętosławska, Dyskurs heurystyczny w dydaktyce literatury
Maria Wojtak, Strategie dyskursywne w pewnym typie tekstu dydaktycznego
Krystyna Wojtczuk, “Mówienie do dzieci” jako kategoria komunikacyjna
Olga Przybyła, Akty mowy o funkcji ekspresywnej w języku nauczycieli
Kazimiera Gorczyca, Sprawność komunikacyjna uczniów szkół ponadpodstawowych (zarys problematyki)
Beata Burska-Ratajczyk, Odbicie kompetencji językowej w mowie mieszkańców wsi
Teresa Maria Wójcik, Sztuka erystyki a intensyfikacja nauczania języka rosyjskiego
Bożena Banach, Interkulturowe tendencje we współczesnej glottodydaktyce
Grażyna Zarzycka, Typy zakłóceń w komunikacji międzykulturowej
Halina Widła, Strategie konwersacyjne osób używających na co dzień języka obcego - w rozmowach prowadzonych w języku ojczystym
Danuta Wróbel, Pułapki znaczeniowe w komunikacji językowej jako dialogu międzykulturowego. Uwagi o nauczaniu filozofii studentów cudzoziemskich
Barbara Krucka, Podobieństwa i kontrasty międzyjęzykowe - źródło zakłóceń w komunikacji
>>> powrót do menu